Μετά την πετυχημένη πρεμιέρα του έργου στη Θεσσαλονίκη και την Καβάλα, και τα πολύ καλά σχόλια και κριτικές που απέσπασε και εντυπωσίασε το κοινό, το έργο ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΤΩΝ ΛΥΓΜΩΝ, παρουσιάζεται στην Αλεξανδρούπολη το Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου, ώρα 21:00 Στο ΔΗΜΟTΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗΣ.
Ένα έργο ενάντια στην βία κατά των γυναικών, βασισμένο στο βιβλίο του Πέτρου Κυρίμη, Οι Άγγελοι των Λυγμών. Παραγωγή της Θεάτρου Ανάβασις, με την οικονομική υποστήριξη του Υπουργείου Πολιτισμού. Θεατρική επεξεργασία/σκηνοθεσία Μαρία Καραβία
Συμμετέχουν
Βάσω Ζήσου(τσέλο), Σπύρος Σούφης, Μιχαήλ Πάρτης, Δέσποινα Κουσενίδου, Αναστασία Καλεάδου.
ΘΕΜΑ
Αναφέρεται στο φαινόμενο της βίας κατά των γυναικών σε μια εποχή βίας και πολέμου όπως αυτή της γερμανικής κατοχής, αλλά και τα μετέπειτα χρόνια, όταν ο ελληνισμός προσπαθεί να φτιάξει τη ζωή του, και να ξεχάσει τις ανοιχτές πληγές. Η βία και η κακοποίηση των γυναικών κάθε ηλικίας, τάξης, μόρφωσης και εισοδήματος αποτελεί ένα φαινόμενο που έχει διαχρονική και παγκόσμια διάσταση. Και η Τέχνη έχει το προνόμιο να διαισθάνεται, καταγράφει, αναδεικνύει και καταγγέλλει, με μοναδικό τρόπο, κοινωνικά φαινόμενα που αφορούν στη ζωή και στις σχέσεις των ανθρώπων. Η δράση ξεκινά τον τελευταίο χρόνο της γερμανικής κατοχής, όταν οι σύμμαχοι βομβαρδίζουν το λιμάνι του Πειραιά και τα καράβια των Γερμανών με τα αμπάρια γεμάτα δυναμίτη ανατινάζονται στον αέρα. Φωτιά και καπνοί γεμίζουν τους δρόμους στο λιμάνι … Παντού θάνατος. Σε κάποιο στενό, μια καινούργια ζωή ανατέλλει. Μια γυναίκα γεννάει, κατάμονη στη μέση του δρόμου, κάτω από βροχή σίδερα και λαμαρίνες… Ένα κορίτσι έρχεται στη ζωή, που οι μοίρες διαγράψανε το δικό του σκληρό μέλλον! Μεγαλώνει σε ορφανοτροφείο και δέχεται τη σεξουαλική βία από παιδί, στο χώρο που η μάνα κατά την διάρκεια του πολέμου, το εμπιστεύτηκε μωρό λίγων ωρών, και πίστευε πως είναι ασφαλή.
Η μοίρα της, ίδια με της μάνας που δέχτηκε βιασμό και βία μέσα στο ίδιο της το σπίτι, χρόνια πριν από τον ίδιο άνθρωπο. Μάνα και κόρη, που αγνοούν η μια την ύπαρξη της άλλης και αποζητούν με λαχτάρα τη συνάντηση τους. Θα βρεθούν κάτω από τραγικές συνθήκες, με αφορμή ενός μεγάλου έρωτα! Παρελθόν και παρόν συναντώνται και εναλλάσσονται στα απόκρυφα του μυαλού της ηρωίδας, χωρίς λογική μα με απόλυτη ακρίβεια.
KULTURSUPA. GR
Είδε και γράφει η Ελένη Γιαννακίδου
Στο θέατρο Αμαλία και στο έργο που σκηνοθετεί αλλά και πρωταγωνιστεί η Μαρία Καραβία η ίδια υποδύεται την ηλικιωμένη πια γυναίκα που, με μια αναδρομή στο παρελθόν, ξετυλίγει, με πολλά διαστήματα επαναφοράς στο χρονικό επίπεδο του παρόντος, το κουβάρι της Ιστορίας. Αυτή η εναλλαγή των χρονικών επιπέδων, παρόν – παρελθόν, σε συνάρτηση με το γεγονός πως η ίδια, όταν αφηγείται σ’ όλη τη διάρκεια του έργου και είναι και η ηρωίδα σε μεγάλη ηλικία, βρίσκεται πάντοτε παρούσα στο μέσο της σκηνής ενώ στο πλάι της η Βάσω Ζήσου υποδύεται την ίδια ηρωίδα σε νεαρή ηλικία, αλλά και οι εκφράσεις των προσώπων που εικονίζουν τα συναισθήματα στο τώρα και στο τότε παράλληλα, αποτελούν έξυπνο σκηνοθετικό τέχνασμα…..
….Στα θετικά επίσης (+), προστίθεται κι η ύπαρξη ζωντανής μουσικής, ο ήχος από το Τσέλο που παίζει η Βάσω Ζήσου, μιας κι η ηρωίδα από νεαρή ηλικία ήθελε να ασχοληθεί, σύμφωνα με το θεατρικό κείμενο, και να διαπρέψει στον χώρο της μουσικής. Ακόμη, το κυκλικό σχήμα που επιλέγεται, όπου δηλαδή χρησιμοποιείται ο ήχος του Τσέλο στην έναρξη και στο τέλος, σε συνδυασμό με το παραπλήσιο αφηγηματικό μέρος με το οποίο αρχίζει και τελειώνει η παράσταση, δίνουν δομικά τουλάχιστον ένα ολοκληρωμένο
αποτέλεσμα…….
….Τέλος, ως προς τα σκηνικά, η μινιμαλιστική απόδοση του χώρου, μια φερφορζέ καρέκλα όπου κάθεται η ηρωίδα, ένα κρεβάτι κι ένα γραφείο για υπνοδωμάτιο στ΄ αριστερά, μια πόρτα που οδηγεί στο ορφανοτροφείο στα δεξιά και πίσω μια μάντρα όπου οι ήρωες αγναντεύουν το λιμάνι, είναι αρκετή και ικανοποιητική για να αποδώσει την εποχή και την υπόθεση του έργου.
Γενικά (=) πρόκειται για μια παράσταση που θέτει το ζήτημα της βιαιότητας απέναντι στις γυναίκες μέσα από μια υπόθεση που πιθανότατα όλοι έχουμε ακούσει να έχει συμβεί στην πραγματική ζωή, βία στο σπίτι, στα ιδρύματα, σε περιόδους οικονομικής ανέχειας και πολέμου που, ακόμη κι έτσι δοσμένη φωτογραφικά, καθιστά υποψιασμένο τον Θεατή να αναζητήσει μόνος του διεξόδους.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
ΜΑΡΙΑ ΚΑΡΑΒΙΑ, ηθοποιός-σκηνοθέτις. Καλλιτεχνική Δ/ντρια Θεάτρου. Γεννήθηκε στην Καβάλα. Απόφοιτος της Σχολής Θεάτρου του Γιώργου Θεοδοσιάδη στην Αθήνα. Αμέσως, είχε συνεχή παρουσία σε κεντρικά θέατρα της Αθήνας με γνωστούς ηθοποιούς (Ντίνο Ηλιόπουλο, Τζένη Καρέζη- Κώστα Καζάκο, Λάκη Λαζόπουλο, Άγγελο Αντωνόπουλο, Κ. Βουτσά, Γ. Κωνσταντίνου, Γ. Μεσάλα, Δάνη Κατρανίδη, Κώστα Αρζόγλου, κλπ.). Εμφανίσεις στην τηλεόραση, κινηματογράφο και παρουσιάσεις στην κρατική ραδιοφωνία με θεατρικές, μουσικές και άλλες εκπομπές.
Το 1990 εγκαταστάθηκε στο Βούπερταλ της Γερμανίας. Ίδρυσε το Ελληνικό Θέατρο Βούπερταλ ανεβάζοντας, για 20 συνεχή χρόνια σε όλη τη Γερμανία και σποραδικά στο Βέλγιο, Ολλανδία, και Ελβετία, ως επί το πλείστον ελληνικά έργα του μοντέρνου και κλασικού ρεπερτορίου («Οι κουραμπιέδες“ του Γιώργη Χασσάπογλου.
Ηλέκτρα και Αντιγόνη του Σοφοκλή, Λυσιστράτη“ του Αριστοφάνη. „Μήδεια“ του Ευριπίδη. „Τραγουδώντας στο Αιγαίο“, μουσική παράσταση. „Η Άννα που περπατά στα σύννεφα“ του Μάκη Αντωνόπουλου. καθώς και λογοτεχνικές μουσικές παραστάσεις αφιερωμένες σε έλληνες ποιητές (Κ. Καβάφη, Γιάννη Ρίτσο, Γ. Σεφέρη, Οδ. Ελύτη).
Και από το ξένο ρεπερτόριο, τη ΓΕΡΜΑ του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα. Tο 1999, παρουσίασε στην Κύπρο ( Λευκωσία, Λάρνακα και Λεμεσό, τη ΜΗΔΕΙΑ του Ευριπίδη, (παραγωγή του Ελληνικού Θεάτρου Βούπερταλ), με τη συνεργασία του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού).
Για την προσφορά της για την προβολή του ελληνικού πολιτισμού και θεάτρου στην Γερμανία, βραβεύτηκε από την "Ακαδημία Ελληνικής Γλώσσας και Πολιτισμού" της Γερμανίας, την Ελληνική Κοινότητα του Βούπερταλ και πρόσφατα από το Ταμείο Αλληλοβοηθείας του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (Τ.Α.Σ.Ε.Η.)
Υπήρξε Μέλος της Παγκόσμιας 11μελούς Επιτροπής του Δικτύου Πολιτισμού του Συμβουλίου Αποδήμου Ελληνισμού(Σ.Α.Ε.)
Από τον Σεπτέμβριο του 2011, μεταφέρει την κύρια δραστηριότητά της στην Καβάλα και αναπτύσσει δραστηριότητες με τη «ΘΕΑΤΡΟΥ ΑΝΑΒΑΣΙΣ» την οποία ίδρυσε η ίδια, το 2001.
Το 2023, παρουσιάζει στην Καβάλα και Δράμα, το έργο « Οι Άγγελοι των Λυγμών», με θέμα τη βία κατά των γυναικών και επαναλαμβάνει σε πολλές πόλεις της Ελλάδος το έργο « Η Άννα που περπατά στα σύννεφα!».
Καθώς τις λογοτεχνικές μουσικές παραστάσεις: «Παράθυρο στον Κόσμο της Ποίησης και της Μουσικής», με ποίηση Κ. Καβάφη, Γ. Ρίτσου, Γ. Σεφέρη και Οδ. Ελύτη. Μουσική Μίκη Θεοδωράκη. «Άρωμα Γυναικών» και «Μύθοι Γυναικών». Αφιερώματα στη Γυναίκα και την γυναικεία ποίηση.
Παράλληλα ιδρύει το Θεατρικό Καλλιτεχνικό Εργαστήρι, όπου λειτουργούν τμήματα, παιδικά, εφηβικά, ενηλίκων και ατόμων με ειδικές δεξιότητες (Α.Μ.Ε.Α).
Διδάσκονται μαθήματα θεάτρου (κλασικό και μοντέρνο θέατρο, θεατρικό και μουσικό παιχνίδι, ορθοφωνία, κινησιολογία, ζωγραφική, στοιχεία θεατρολογίας ).
Από το 2011-2019 με τη συμμετοχή των μαθητών του Εργαστηρίου και τη δική της σκηνοθετική επιμέλεια, παρουσίασε 25 παιδικά θεατρικά έργα.
Το 2014-15, διετέλεσε Πρόεδρος του Δ.Σ. του ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Καβάλας, και από τη θέση αυτή ανέπτυξε πολιτιστικές δραστηριότητες, επιδιώκοντας καλλιτεχνικές σχέσεις και ανταλλαγές με χώρες του εξωτερικού όπου ζουν έλληνες.
Με δική της πρωτοβουλία ξεκινά η αδελφοποίηση των ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. των πόλεων που βρίσκονται στον άξονα της ΕΓΝΑΤΙΑΣ ΟΔΟΥ(Ιωάννινα, Βέροια, Κοζάνη, Σέρρες, Καβάλα, Κομοτηνή, Κέρκυρα).
Το 2020 και το 2021 υλοποίησε προγράμματα για την προσβασιμότητα των Α.με.Α. στον πολιτισμό, με την οικονομική υποστήριξη του ΥΠ.ΠΟ. με θέματα: Α.με.Α. Δικαίωμα στην Τέχνη και τον Πολιτισμό(2020) και Α.με.Α. Γνωριμία με το Αρχαίο Ελληνικό Θέατρο και τον Πολιτισμό(2021). Τελευταία εμφάνιση η συμμετοχή της ως ηθοποιός, στην πολυβραβευμένη ταινία σε πολλά Φεστιβάλ του Εξωτερικού, ΚΛΑΔΙ ΣΤΗ ΦΩΤΙΑ, η οποία γυρίστηκε στον Έβρο.