Σε μία πρωτοποριακή απόφαση προχώρησε το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, ανατρέποντας την πάγια συνήθως πρακτική η μητέρα μετά το διαζύγιο να αναλαμβάνει την επιμέλεια των παιδιών.
Στην μεταξύ τους αντιδικία, η μητέρα ζητούσε να της ανατεθεί η επιμέλεια των δύο ανήλικων τέκνων τους, ο πρώην σύζυγός της να της καταβάλλει μηνιαίως για τη δική της διατροφή 500 ευρώ λόγω διάσπασης της έγγαμης συμβίωσης από εύλογη για την ίδια αιτία, κατά τα ειδικότερα εκτιθέμενα στην αγωγή, και στην ίδια για τη διατροφή των παιδιών και συγκεκριμένα του … 1.200 ευρώ και για τη διατροφή της … 1.000 ευρώ, επειδή τα εν λόγω τέκνα τους αδυνατούν να διατρέφονται με τις δικές τους δυνάμεις για το χρονικό διάστημα από 18.1.2018, οπότε επιδόθηκε στον εναγόμενο η από 12.1.2018 αίτηση ασφαλιστικών μέτρων για προσωρινή επιδίκαση διατροφής.
Ζητούσε ακόμη να ρυθμιστεί η χρήση της περιγραφόμενης στην αγωγή οικογενειακής στέγης – που ανήκει εξ ολοκλήρου στο σύζυγό της αλλά βάσει των νομοθετικών διατάξεων είχε διατεθεί μετά τη λήξη της συμβίωσής τους σε εκείνη – και την περιγραφόμενη στην αγωγή οικοσκευή με την παραχώρηση αυτής στην ίδια, για να διαμένει με τα παιδιά.
Ο σύζυγος με την υπό κρίση αγωγή του, ζητούσε να ανατεθεί στον ίδιο η επιμέλεια του προσώπου των ανηλίκων τέκνων του, …, που έχει αποκτήσει από τον γάμο του με την εναγόμενη εν διαστάσει σύζυγο του, διότι αυτό επιβάλλεται, όπως υποστηρίζει, από το συμφέρον των ανηλίκων, μετά τη διάσπαση της έγγαμης συμβίωσης των γονέων τους.
Ζητούσε ακόμη να ρυθμιστεί η χρήση της περιγραφόμενης στην αγωγή οικογενειακής στέγης με την παραχώρηση αυτής στον ίδιο, για να διαμένει με τα παιδιά. Επικουρικά, για την περίπτωση απόρριψης του κυρίου αιτήματος περί ανάθεσης στον ίδιο της επιμέλειας των παιδιών, ζητούσε να ρυθμιστεί το δικαίωμα της επικοινωνίας του με τα παιδιά και να καταδικαστεί η εναγόμενη στην πληρωμή της δικαστικής του δαπάνης.
Η κατάθεση των παιδιών
Καταλυτικό ρόλο στην απόφαση είχαν οι καταθέσεις των ίδιων των δύο ανήλικων παιδιών. Κατά την επικοινωνία των τέκνων των διαδίκων με τον Δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, εξέφρασαν και τα δύο την επιθυμία τους να ανατεθεί η επιμέλεια τους στον πατέρα τους. Παρά την έλλειψη γνώσεων παιδοψυχολογίας ο υπογράφων την παρούσα απόφαση Δικαστής εκτιμά ότι η δήλωση των παιδιών στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι ειλικρινής έκφραση της πραγματικής τους βούλησης.
Και όπως τονίζεται: «Τα ίδια κατέθεσαν ότι αγαπούν και τους δύο γονείς τους και ότι τα αγαπούν εξίσου αμφότεροι οι γονείς τους, πλην όμως δήλωσαν σταθερά και επίμονα την επιθυμία τους να διαμένουν με τον πατέρα τους. Σημειωτέον ότι έδειξαν καλή αντίληψη, ειλικρίνεια, αυθορμητισμό και το είδος εκείνο της ωριμότητας που συναντάται συχνά σε εκείνα τα παιδιά που έχουν βιώσει έντονες συγκρουσιακές καταστάσεις πριν από τον χωρισμό των γονιών τους. Υπό τις ανωτέρω περιστάσεις, με κριτήριο το γενικό συμφέρον και μόνον των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων, σωματικό, υλικό πνευματικό, ψυχικό και ηθικό, ενδείκνυται η ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών στον πατέρα τους».
Το ιστορικό
Οι διάδικοι – σύζυγοι τέλεσαν νόμιμο γάμο στις 12.02.2005, από τον οποίο απέκτησαν δύο παιδιά, τον …, που γεννήθηκε στις 4.8.2005 (ηλικίας δεκατριών ετών κατά την έναρξη του κρίσιμου στην υπόθεση χρόνου (18.1.2018) και την …, που γεννήθηκε στις 2.10.2008 (ηλικίας δέκα ετών κατά τον ίδιο χρόνο).
Όπως αναφέρεται στην απόφαση «η έγγαμη συμβίωση κλονίστηκε ανεπανόρθωτα στα τέλη του 2016 και στις αρχές του 2017 από αλλεπάλληλες εντάσεις και καυγάδες. Τον Μάρτιο είχαν ήδη αποφασίσει ότι ο γάμος τους θα λυθεί. Συνέχισαν να διαμένουν κάτω από την ίδια στέγη, κείμενη επί ανωνύμου οδού στο Ο.Τ. Μεγάρων Αττικής, αλλά χώρισαν από κλίνης και απομακρύνθηκαν μεταξύ τους συναισθηματικά και ψυχικά κατά τρόπο μη αναστρέψιμο. Τούτο συνέβη από εύλογη (και) για την ενάγουσα αιτία και για λόγους που αφορούν τα πρόσωπα αμφοτέρων των συζύγων».
Ειδικότερα, όπως επισημαίνεται η μητέρα είχε συνάψει τα έτη 2009 με 2011 εξωσυζυγική σχέση, γεγονός που πληροφορήθηκε ο εναγόμενος το 2014 και από μόνο του ήταν επαρκές, για να υπονομεύσει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη, που επιβάλλεται να υπάρχει ανάμεσα σε συζύγους.
Η σχέση της ενάγουσας με τον τότε σύντροφο της είχε άδοξο τέλος, αφού κατέληξε σε σύγκρουση μεταξύ των συνδεόμενων με τον εξωσυζυγικό δεσμό. Διέρρευσαν στο διαδίκτυο σχετικές φωτογραφίες και για τον λόγο αυτό η ενάγουσα προσέφυγε στη Δικαιοσύνη σε βάρος των προσώπων, που η ίδια θεώρησε υπεύθυνους για την ανωτέρω διαρροή. Ο άνθρωπος που διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση κατέθεσε μάλιστα εξώδικο εναντίον της που παραδόθηκε στην οικία του ανδρόγυνου.
Ο σύζυγος εναγόμενος παρά ταύτα αποφάσισε να μην ζητήσει τότε τη λύση του γάμου, πλην όμως η σχέση μεταξύ των συζύγων ουδέποτε αποκαταστάθηκε. «Αλλεπάλληλοι καυγάδες, κατά τη διάρκεια των οποίων οι διάδικοι απηύθυναν ύβρεις και απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς η μια στον άλλο και αντιστρόφως, εναλλάσσονταν με κάποια διαστήματα σύντομης εκεχειρίας μέχρι και τον Ιανουάριο του 2018, οπότε η συμβίωση κατέστη ανυπόφορη για αμφότερους τους συζύγους σε βαθμό, που δεν μπορούσαν πλέον να ανέχονται ο ένας την παρουσία του άλλου» αναφέρεται στην απόφαση.
Ωστόσο, προστίθεται πως και ο σύζυγος και πατέρας των ανήλικων παιδιών «δεν είναι άμοιρος ευθυνών, διότι μετήλθε, σε τουλάχιστον έναν από τους καυγάδες με τη συζύγό του, σε σωματική βία, χτυπώντας την με τα χέρια του και προκαλώντας μώλωπες στο πρόσωπο της, όπως τούτο αποδεικνύεται από το προσκομιζόμενο φωτογραφικό υλικό».
Η τελική απόφαση του Πρωτοδικείου
Εξετάζοντας την υπόθεση, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών αποφάνθηκε πως η σύζυγος θα πρέπει να λάβει διατροφή – μειωμένη σε σχέση με τις αρχικές απαιτήσεις της – για το χρονικό διάστημα που ήταν σε διάσταση και είχε εκείνη την επιμέλεια των παιδιών.
Έκρινε πως ο σύζυγος θα πρέπει να καταβάλλει ατομικά στην ίδια μηνιαία διατροφή 150 ευρώ και για λογαριασμό των ανηλίκων τέκνων τους μηνιαία διατροφή σε χρήμα ποσού 400 ευρώ για τη διατροφή του μεγαλύτερου γιου τους και 300 ευρώ για τη διατροφή της μικρότερης κόρης για το χρονικό διάστημα από την 18.1.2018 μέχρι την 18.1.2020.
Ωστόσο, κατέληξε πως πρέπει να ανατεθεί η αποκλειστική επιμέλεια των ανηλίκων τέκνων των διαδίκων στον ενάγοντα πατέρα τους και επιπλέον πρέπει, να διαταχθεί, αυτεπαγγέλτως, η εναγόμενη να αποδώσει τα ως άνω ανήλικα τέκνα στον ενάγοντα πατέρα τους με την απαγγελία σε βάρος της χρηματικής ποινής ποσού 10.000 ευρώ υπέρ του ενάγοντος και προσωπικής κράτησης διάρκειας 30 ημερών για την περίπτωση που αυτή δεν εκτελέσει την ανωτέρω πράξη περί απόδοσης εκάστου ανηλίκου τέκνου στον πατέρα του.
Πρέπει ακόμη να ρυθμιστεί η χρήση της οικογενειακής στέγης με την παραχώρηση αυτής στον ενάγοντα. «Η ανάθεση της επιμέλειας των παιδιών στον πατέρα τους επιτάσσει προς όφελος των παιδιών προεχόντως, αλλά και με συνεκτίμηση του γεγονός ότι η οικία ανήκει κατά κυριότητα στον ενάγοντα την παραχώρηση της χρήσης της οικογενειακής στέγης στον ενάγοντα – εναγόμενο, για να διαμένει ο’ αυτή με τα παιδιά, αφού η συμβίωση των συζύγων κάτω από την ίδια στέγη είναι αδύνατη» υπογραμμίζεται.
Και καταλήγει: «Συνακόλουθα πρέπει να απορριφθεί το όμοιο αίτημα της αγωγής της … (σ.σ. συζύγου και μητέρας), όπως και το συναφές αίτημα για την παραχώρηση στην ίδια όλων των αντικειμένων της οικοσκευής της ανωτέρω οικίας, που περιγράφονται στην με αριθμό έκθεσης κατάθεσης …/2018 αγωγής της.
