Την ώρα που οι περισσότεροι κάτοικοι της Κύπρου ελπίζουν να γιορτάσουν τα Χριστούγεννα με νέο Προκαθήμενο στον ιστορικό θρόνο της Εκκλησίας τους, της μόνης Αυτοκέφαλης με απόφαση Οικουμενικής Συνόδου, συγκεκριμένοι κύκλοι προσπαθούν να «βυθίσουν» το νησί σε μια μακρά προεκλογική περίοδο μεθοδεύοντας την έναρξη της εκλογικής διαδικασίας (σ.σ ψήφο λαού) για το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου με το πρόσχημα πως δεν υπάρχει αρκετός χρόνος.
Πρόκειται για μια επιχείρηση «μαγειρέματος»; Αρκετοί δεν κρύβουν την ανησυχία τος για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Πριν καν στεγνώσει το μελάνι των επικηδείων, που στο σύνολο τους εξήραν την διοικητική και συνοδική αναβάθμιση της ιστορικής Εκκλησίας της Κύπρου επί των ημερών Χρυσοστόμου Β΄, βλέπουν προσωπικές φιλοδοξίες να επιχειρούν να τραβήξουν την αρχαία αυτή Εκκλησία στο παρελθόν από το οποίο έδωσε μεγάλες μάχες να ελευθερωθεί.
Άλλωστε μια τέτοια ενέργεια θα συνιστούσε σοβαρή αλλοίωση του Καταστατικού Χάρτη, ο οποίος προβλέπει ανώτατο όριο 40 ημερών από την εκδημία του Αρχιεπισκόπου μέχρι την εκλογική διαδικασία του Τριπροσώπου επιτρέποντας παράταση μόνο «για εξαιρετικούς λόγους».
Μπορεί όμως να θεωρηθεί η έλλειψη προετοιμασίας «εξαιρετικός λόγος»; Για την ώρα, αυτή η επιχειρηματολογία δεν φαίνεται να πείθει όσους την έχουν ακούσει ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που απαντούν σκωπτικά στους φορείς αυτής της ιδέας πως «όποιος προσπαθεί να παρέμβει στους χρόνους μιας εκλογικής διαδικασίας συνήθως το πράττει επειδή γνωρίζει πως το αποτέλεσμα των εκλογών δεν θα του αρέσει». Άλλωστε το χρονοδιάγραμμα που προβλέπεται στον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Κύπρου τον οποίο ψήφισε ομόφωνα η Ι. Σύνοδος, δεν έχει εκπονηθεί τυχαία.
ΕΙΝΑΙ ΘΕΜΑ ΤΙΜΗΣ
Όπως ακριβώς συμβαίνει και στις κοινοβουλευτικές Δημοκρατίες που ο τρόπος διεξαγωγής των εκλογών θεωρείται δείκτης της σταθερότητας του πολιτεύματος, έτσι και στις Εκκλησίες οι αντίστοιχες εκλογές – ειδικά όταν πρόκειται για αυτήν ενός Προκαθημένου- θεωρούνται δείκτης ευστάθειας του συνοδικού πολιτεύματος. Για την περίπτωση δε, της Εκκλησίας Κύπρου όπου συμμετέχει στην κρίσιμη επιλογή του Τριπροσώπου το λαϊκό στοιχείο, το διακύβευμα είναι ακόμη μεγαλύτερο.
«Είναι θέμα τιμής και αξιοπρέπειας για την Εκκλησία μας» είπε με νόημα ιεράρχης της Εκκλησίας Κύπρου στο orthodoxia.info θυμίζοντας τις πρόσφατες περιπέτειες στις οποίες περιήλθε η κατά αιώνες νεότερη Εκκλησία της Τσεχίας και Σλοβακίας ο Τοποτηρητής του Θρόνου της οποίας, δεν ακολούθησε την προβλεπόμενη οδό εξαιτίας προσωπικής του φιλοδοξίας, με αποτέλεσμα η εκλογή του σημερινού Αρχιεπισκόπου Ραστισλάβου να περάσει από «χίλια κύματα» μέχρι να γίνει αποδεκτή όχι μόνο από το σώμα των πιστών της συγκεκριμένης Εκκλησίας αλλά και από τον ίδιο τον ορθόδοξο κόσμο.
ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Σε αντίθεση με την Εκκλησία της Κύπρου την οποία ορισμένοι επιχειρούν να εμφανίσουν ως ανέτοιμη, κέντρα τα οποία θα ήθελαν να έχουν λόγο στο ποιος θα διαδεχθεί τον Χρυσόστομο Β΄ στο τιμόνι της μικρής αλλά διόλου ασήμαντης Νέας Ιουστινιανής, δείχνουν να είναι έτοιμα από καιρό…
Η για πρώτη φορά δυνατότητα των μη Κυπρίων ορθοδόξων που ζουν στο νησί να συμμετάσχουν ως εκλέκτορες του Τριπροσώπου από το οποίο θα προκύψει ο νέος Αρχιεπίσκοπος είναι μια παράμετρος την οποία πολλοί και πολύ θα ήθελαν να αξιοποιήσουν. Οι πάνω από 40 χιλιάδες Ρώσοι κάτοικοι της Κύπρου θεωρούνται μια δεξαμενή την οποία θέλουν να αξιοποιήσουν είτε για να δουν το όνομα τους στην πολυπόθητη λίστα του Τριπροσώπου είτε για να αποτρέψουν την παρουσία σε αυτό προσώπου το οποίο θα μπορούσε να θεωρηθεί ως επικίνδυνο γι αυτούς κατά την τελική εκλογή του Πρώτου από το σώμα των Ιεραρχών.
Στην περίπτωση που το «περιεχόμενο» της συγκεκριμένης «δεξαμενής» χρησιμοποιηθεί στοχευμένα για αυτούς τους σκοπούς, θεωρείται βέβαιο πως θα αλλοιώσει την βούληση του κυπριακού Ελληνισμού που από ρυθμιστής της επιλογής του Προκαθημένου της Εκκλησίας του θα κινδυνεύσει να βρεθεί θεατής εξελίξεων στις οποίες θα έχει συμμετάσχει μόνο κατ’ όνομα.
Με όλα τα παραπάνω να δημιουργούν ένα ομιχλώδες περιβάλλον γύρω από την κάλπη, δεν είναι λίγοι αυτοί που επιμένουν πως πρέπει με κάθε τρόπο να διασφαλιστεί το αδιάβλητο της διαδικασίας ώστε αφενός να μην τρωθεί το κύρος της Εκκλησίας, αφετέρου να μην «ναρκοθετηθεί» η πορεία του επόμενου Αρχιεπισκόπου στην περίπτωση που ένας μεγάλος αριθμός εμπλεκομένων θεωρήσει πως η εξουσία του δεν πηγάζει από μια άμεμπτη εκλογική διαδικασία.
ΔΕΝ ΗΘΕΛΑΝ ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ
Το πρώτο σημάδι πως κάτι «περίεργο» συμβαίνει στην Κύπρο φάνηκε με το άκουσμα της απόφασης του Οικουμενικού Πατριάρχη να μεταβεί στην Μεγαλόνησο προκειμένου ο ίδιος να προστεί της εξοδίου ακολουθίας του μακαριστού Χρυσοστόμου.
Παρά το γεγονός πως για πρώτη φορά εδώ και αιώνες θα βρισκόταν στην Κύπρο Οικουμενικός Πατριάρχης, με ότι αυτό συνεπάγεται σε εκκλησιαστικό και εθνικό επίπεδο, σχεδόν αστραπιαία συγκεκριμένα κέντρα ενεργοποιήθηκαν για να διασπείρουν τη φήμη πως το ότι της εξοδίου ακολουθίας θα προεξήρχε ο Πατριάρχης και όχι ο μητροπολίτης τοποτηρητής του θρόνου θα έθετε εν κινδύνω το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας Κύπρου.
Η αστεία αλλά ιδιαίτερα επικίνδυνη αυτή επιχειρηματολογία δεν κατόρθωσε τελικά να ανατρέψει το ιστορικό γεγονός της έλευσης του Πατριάρχη στην Κύπρο, ωστόσο κατάφερε να δημιουργήσει ένα χρήσιμο, γι’ αυτούς που θέλουν να αναπτύξουν τη συγκεκριμένη ατζέντα, «εργαλείο» το οποίο μάλιστα έσπευσαν να χρησιμοποιήσουν ακόμη και ιεράρχες, μέλη της Ι. Συνόδου της Εκκλησίας Κύπρου παρά το γεγονός πως γνώριζαν πολύ καλά τις πραγματικές προεκτάσεις.
Ενδεικτικό της επικινδυνότητας της συγκεκριμένης επιχειρηματολογίας είναι το γεγονός πως ενώ τα τελευταία χρόνια ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει τιμητικά προεξάρχει της εξοδίου ακολουθίας αρκετών προκαθημένων, όπως του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Πέτρου Ζ΄, του Πατριάρχη Ρουμανίας Θεοκτίστου, του Πατριάρχη Αντιοχείας Ιγνατίου, των Πατριαρχών Σερβίας Παύλου και Ειρηναίου του Αρχιεπισκόπου Αθηνών Χριστοδούλου, η μόνη χώρα στην οποία επιχειρήθηκε αυτό να εμφανιστεί ως κάτι κακό ήταν η Κύπρος.
Ποιος όμως έχει να κερδίσει από μια τέτοια παραφιλολογία; Προφανώς όσοι επιθυμούν να στρέψουν την Εκκλησία της Κύπρου σε μια ξένη προς τη φύση της σφαίρα επιρροής.
Από τις αποφάσεις που θα λάβει την Δευτέρα 14 Νοεμβρίου η Σύνοδος των ιεραρχών της Εκκλησίας Κύπρου θα κριθούν πολλά. Ίσως κι όλα. Η επαρκής θωράκιση της διαδικασίας θα είναι το σημαντικότερο εφόδιο για τον επόμενο Αρχιεπίσκοπο και για την ίδια την Εκκλησία της Κύπρου. Σε αντίθετη περίπτωση η αμφισβήτηση που θα γεννηθεί από το αποτέλεσμα μιας αθωράκιστης εκλογής θα είναι η σκιά που θα ακολουθεί τον επόμενο Προκαθήμενο σε κάθε του βήμα.
Πηγή: orthodoxia.info/Ανδρέας Λουδάρος
