*Γράφει ο Ιορδάνης Χασαπόπουλος, Δημοσιογράφος – Διευθυντής της εφημερίδας “ΒΡΑΔΥΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ”
Δύο δημοσιοποιήσεις που δημοσιοποιήθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα, έδειξαν το μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στα κόμματα της αντιπολίτευσης, είτε βρίσκονται στο χώρο της Κεντροαριστεράς είτε στη λεγομένη «δεξιά πολυκατοικία».
Φανέρωσαν, όμως, και την έλλειψη ενθουσιασμού στους πολίτες από την επιλογή του Κώστα Τασούλα για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας .
Μπορεί στο Μέγαρο Μάξιμου να υπάρχει ικανοποίηση γιατί το κλίμα στο εσωτερικό της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και η παράταξη έχει αποκατασταθεί μετά την πρόταση για τον Κώστα Τασούλα, αυτό, όμως, δεν αποτυπώνεται στις τελευταίες μετρήσεις της κοινής γνώμης .
Αυτό, βέβαια, λίγο φαίνεται να ενδιαφέρει το Μέγαρο Μαξίμου και τον πρωθυπουργό , αφού πέτυχε έναν από τους βασικούς στόχους , που ήταν η επανασύνδεση της παράταξης και ο περιορισμός των διαρροών προς το ΠΑΣΟΚ και τα κόμματα της «δεξιάς πολυκατοικίας».
Ανεξαρτήτως πόσους ψήφους θα πάρει ο Κώστας Τασούλας στις τρεις πρώτες ψηφοφορίες, επικοινωνιακά η κυβέρνηση αυτή που θα προσπαθήσει να εκμεταλλευτεί είναι ότι ο Τάσος Γιαννίτσης , ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ, δηλαδή της αξιωματικής αντιπολίτευσης, θα πάρει λιγότερες ψήφους από τη Λούκα Κατσέλη, την υποψήφια του. ΣΥΡΙΖΑ, που είναι τρίτο κόμμα .
Κανείς δεν θα σταθεί στο γεγονός ότι ο κ. Τασούλας ως υποψήφιος πρόεδρος της Βουλής συγκέντρωσε το μεγαλύτερο αριθμό ψήφων και ως υποψήφιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας τις λιγότερες.
Και αυτό, γιατί ο κ. Ο Μητσοτάκης έχει αποδείξει και στο παρελθόν, ότι ξέρεις να προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα και τις καταστάσεις. Μόλις διαπιστώνει μία παράλειψη ή ένα λάθος, καταρχήν προσπαθεί να διορθώσει με όλους τους τρόπους.
Για, είδε ότι υπάρχει πρόβλημα στο εσωτερικό της παράταξης και αποφασίστηκε να μην προτείνει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που είχε κατά νου μέχρι την τελευταία στιγμή .
Τις περισσότερες φορές φαίνεται ότι «φλερτάρει» με το λάθος και την 180 μοιρών στροφή, αλλά αυτό δείχνει να μην τον ενδιαφέρει. Σημασία έχει το «μήνυμα» που στέλνει στα στελέχη του και τους αντίπαλους του, πως το αποτέλεσμα μετράει. Κάτι ανάλογο έγινε και την προηγουμένη εβδομάδα μετά την εκλογή του νέου Αμερικανού προέδρου Τραμπ και την υπογραφή των πρώτων διαταγμάτων.
Από κυβερνητικής πλευράς έγιναν δύο κινήσεις θέλοντας να σταλεί το κατάλληλο μήνυμα προς την άλλη άκρη του Ατλαντικού.
Πρώτα , δόθηκε άδεια σε δεύτερη αμερικανική εταιρεία να ξεκινήσει έρευνες για εξορύξεις στη θαλάσσια περιοχή μεταξύ Πελοποννήσου και Κρήτης . Και δεύτερον , ο ίδιος ο πρωθυπουργός φρόντισε να ξεκαθαρίσει ότι για τον ίδιο και την παράταξή του υπάρχουν μόνο δύο φύλακες, ο άνδρας και η γυναίκα . Ήταν ένα σαφές μήνυμα προς όλους εκείνους τους απογοητευμένους που κρατούν αποστάσεις από τη Ν.Δ. και «φλερτάρουν» με τα κόμματα της «δεξιάς πολυκατοικίας» (Βελόπουλος, Λατινοπούλου, Νίκη) και δεν ξεχνούν το νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια.
Όσο ο κ. Ο Μητσοτάκης θα προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα, τόσο θα κερδίζει στις δημοσκοπήσεις, ή, για να πούμε καλύτερα, τόσο θα περιορίζει τις ζημιές από την κόπωση της δεύτερης τετραετίας .
Και αυτές είναι οι πρώτες ενδεικτικές κινήσεις από την ελληνική πλευρά εν όψει των μεγάλων αλλαγών που πρέπει να έρθουν μεταξύ των αμερικανικών εκλογών στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αντίθετα, στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και της Κεντροαριστεράς , ΣΥΡΙΖΑ , Νέα Αριστερά κ.λπ., τα πράγματα κυκλώνουν σε άλλους ρυθμούς .
Στο ΠΑΣΟΚ προσπαθούν με κάθε τρόπο να παίξουν απέναντι στον κ. Μητσοτάκη με πολιτικούς όρους και με βάση μία αντιπολιτευτική τακτική που έχει αρχή, μέση και τέλος.
Ο κ. Ο Ανδρουλάκης προσπαθεί να οικοδομήσει μία αντιπολίτευση που να χτυπήσει τον κ. Μητσοτάκη στα τρία σημεία της κυβερνητικής πολιτικής, αποφεύγει τις εύκολες εντυπώσεις και προσπαθεί να κάνει αντιπολίτευση επί της ουσίας, ώστε να δείξει πως μπορεί να αποτελέσει έναν εναλλακτικό τρόπο διακυβέρνησης .
Αυτή η τακτική όμως, δεν πετυχαίνει πάντα, και γι’ αυτό το ΠΑΣΟΚ πολλές φορές χάνει τις εντυπώσεις στην κοινή γνώμη . Όπως έγινε με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, όταν το ΠΑΣΟΚ προσπάθησε να κινηθεί θεσμικά και συναινετικά, αλλά τελικά βρέθηκε με την πλάτη στον τοίχο.
Ύστερα από όλα αυτά, το τελευταίο διάστημα ο αρχηγός και τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ενεπλάκησαν σε μία εντελώς άχρηστη συζήτηση για τις μετεκλογικές συνεργασίες, και με ποια κόμματα ενδέχεται να προκύψουν συγκυβερνήσεις .
Μία συζήτηση που δεν ενδιαφέρει κανέναν, αφού οι εκλογές θα διεξαχθούν σε 2,5 χρόνια. Και εκτός των άλλων, έδειξε ότι στη Χαριλάου Τρικούπη δεν υπήρξε κοινή γραμμή μεταξύ των στελεχών, με αποτέλεσμα να δοθεί προς τα έξω εικόνα «Βαβέλ ».
Στο χώρο των τριών κομμάτων που προήλθαν από τη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ , τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, γιατί όλοι κινούνται στη λογική που υπήρχε στο κόμμα πριν ακόμη γίνει κυβέρνηση. Σταθερές αριστερές επιλογές χωρίς να ξεφεύγουν από τα στενά κομματικά όρια και χωρίς να βλέπουν πως στις Ηνωμένες Πολιτείες, στην Ευρώπη, αλλά και σε παγκόσμιο επίπεδο, η ατζέντα των θεμάτων και των προτάσεων που πρεσβεύει η Αριστερά σήμερα έχει υποχωρήσει, για να μην πούμε ότι έχει μπει στο περιθώριο. Σε καμία περίπτωση πάντως, δεν μπορεί να αποτελέσει πρόταση διακυβέρνησης για τα επόμενα χρόνια.
*Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΒΡΑΔΥΝΗ της ΚΥΡΙΑΚΗΣ”