Ο Γιώργος Σικελιώτης (George Sikeliotis) (Σμύρνη 4 Φεβρουαρίου 1917 – Αθήνα, 4 Σεπτεμβρίου 1984) είναι ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες ζωγράφους και χαράκτες της λεγόμενης «γενιάς του ’30».
Γεννήθηκε στη Σμύρνη και μετά το κακό εγκαθίσταται στην Καισαριανή. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με καθηγητές τον Κωνσταντίνο Παρθένη και τον Σπυρίδωνα Βικάτο.
Το 1940 πήρε μέρος στο αλβανικό μέτωπο. Στην περίοδο της Κατοχής αποτύπωσε με το έργο του τον σφυγμό της εποχής, κυρίως μέσα από σχέδια και χαρακτικά, συμβάλλοντας στον αγώνα των ανθρώπων της τέχνης και των γραμμάτων κατά των κατακτητών.
Ο Σικελιώτης έζησε και εργάστηκε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Αγγλία και στη Γαλλία. Στην Αγγλία, ζωγράφισε κυρίως το βιομηχανικό τοπίο της κεντρικής Αγγλίας, καθώς επίσης χωριά και τοπία της Ουαλίας. Το ζωγραφικό και χαρακτικό αυτό έργο παρουσιάστηκε σε δύο ατομικές εκθέσεις με τον τίτλο «Παλιά Αγγλία» (Αθήνα 1974, Θεσσαλονίκη 1975). Κατά την περίοδο 1977-1983 μετέβαινε συχνά στο Παρίσι όπου οργάνωσε το δικό του ατελιέ ζωγραφικής. Το ενδιαφέρον του εστιάστηκε στους ανθρώπους του Παρισιού, που αποτελούνταν από πλήθος διαφορετικών φυλών και εθνικοτήτων.
Κατά τη διάρκεια της πεντηκονταετούς (1935-1984) καλλιτεχνικής του δραστηριότητας παρουσίασε το έργο του σε μεγάλη σειρά ατομικών και ομαδικών εκθέσεων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Στην Ελλάδα παρουσίασε το έργο του σε 20 ατομικές εκθέσεις και σε περισσότερες από 185 ομαδικές.
Κατά την περίοδο 1975 – 1983 οργάνωσε σε συνεργασία με τους Δήμους, τους Τοπικούς Πολιτιστικούς Φορείς και την Πανελλήνια Πολιτιστική Κίνηση περισσότερες από 25 ατομικές εκθέσεις «Καλλιτεχνικής Αποκέντρωσης», όπως ο ίδιος τις ονόμαζε, με σκοπό τη διάδοση της Τέχνης στους ανθρώπους της περιφέρειας, σε διάφορες επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας.
Ένα μέρος των έργων των εκθέσεων αυτών έγινε δωρεά από τον ίδιο τον ζωγράφο, προς τους εκάστοτε Τοπικούς Πολιτιστικούς Φορείς ή Δήμους. Η ενέργεια αυτή είχε ως αποτέλεσμα, μαζί και με τις δωρεές άλλων καλλιτεχνών, τη δημιουργία και συγκρότηση νέων Δημοτικών Πινακοθηκών σε αρκετές επαρχιακές πόλεις της Ελλάδας.
Η ακαδημαϊκός του Δ.Π.Θ. κ. Πηνελόπη Καμπάκη -Βουγιουκλή θυμάται:
“Η έκθεσή του στον ΚΟΧΛΙΑ της Αγγελάκη ήταν η πρώτη που επισκέφτηκα με ολόκληρο το έτος μου και με ξεναγό τον αείμνηστο Χρύσανθο Χρήστου. Θυμάμαι ότι μας μίλησε για τον τρόπο καθίσματος ανακούρκουδα και πώς αυτός συνδέει τον άνθρωπο με τη γη. Πώς τον ξεκουράζει.. πώς τον ανακουφίζει… Πόσο ελληνικός είναι… Θυμάμαι ότι έτσι κάθονταν ο παππούς μου…έτσι καθόταν οι πρόσφυγες στις αυλές και κουβέντιαζαν τα πρώτα τραγικά χρόνια μετά την φρικιαστική Ανταλλαή…. Του ξεριζωμού.. έτσι καθόταν οι παλιννοστούντες από την πρώην ΕΣΣΔ του 1993 … Πόσα ήξερε και μας είπε από αυτά που’ χουν πια πεθάνει…”
