*Γραφει ο Δημήτρης Κασαπιδης-συγγραφέας/Δρ. Ιστορίας
Σας σημερα θυμομαστε τους Ποντιους αδελφους μας που χαθηκαν με βαναυσο και αηθη τροπο απο το νεοτουρκικο καθεστως . Πως τους θυμομαστε? Με τελετες, χωρους, καταθεσεις στεφανων ,ομιλιες εκδηλωσεις,αναρτησεις σε κοινωνικα δικτυα και το συνθημα “Δεν ξεχνω” . Ποιοι τους θυμομαστε? Κυριως οι εν Ελλαδι.
Και ορισμενες χωρες οπου υπαρχουν ελληνικες κοινοτητες και τα τοπικα κοινοβουλια εχουν αναγνωρισει τη μερα . Η διαιρεση της μνημης για τη θυσια του κομματιου αυτου του ελληνισμου ειναι και η πρωτη του αδυναμια. Ο αφανισμος του ποντιακου Ελληνισμου εντασσεται μεσα στα πλαισια του αφανισμου του Μικρασιατικου Ελληνισμου του οποιου τα θυματα εν συνολω ανερχονται σε 1.500.000 ανθρωπους που εξοντωθηκαν απο τον ιδιο θυτη.
Οποτε τον δεν ξεχνω θα πρεπει να περιλαβει το συνολικο αριθμο των μικρασιατων που χαθηκαν και να θεσπιστει μια ενιαια μερα μνημης που να τους αγκαλιαζει ολους. Εχοντας δουλεψει για χρονια και ερευνησει το Εβραικο ολοκαυτωμα διαπιστωσα πως υστερουμε στη διεθνοποιηση και αποδοχη του προβληματος .
Σημερα το Ολοκαυτωμα των Εβραιων ειναι γνωστο τοις πασι ,γυριζονται ταινιες,ντοκυμαντερ ,γραφονται βιβλια κατατιθενται μεταπτυχιακες και διπλωματικες εργασιες σε ολο τον κοσμο , ενω δεν υπαρχει αντιστοιχη διεθνης κινητοποιηση και ευαισθησια για τον Μικρασιατικο και Ποντιακο αφανισμο. Γιατι αραγε?
Εχουμε κανει πολλα σαν Ελλαδα στα χρονια που μεσολαβησαν απο το 1922 μεχρι σημερα αλλα ολα αποσκοπουν κυριως στην διαφυλαξη της μνημης στο εσωτερικο μας. Δεν κατορθωσαμε να τα διεθνοποιησουμε ,να τα παγκοσμιοποιησουμε .
Δεν δημιουργησαμε εναν αναλογο φορεα οπως ο Εβραικος IHRA International Holocaust Remembernce Alliance / Διεθνης συμμαχια για τη μνημη του Ολοκαυτωματος) ο οποιος θα συγκεντρωνει και θα κατευθυνει την ερευνα ,την προβολη,την αναμνηση και τους εορτασμους για τη Ποντιακη και Μικρασιατικη Γενοκτονια .
Δεν δημιουργησαμε ενα ενιαιο ερευνητικο κεντρο οπως το Μουσειο Ολοκαυτωματος στο Ισραηλ οπου υπαρχει αρχειακο υλικο για καθε κοινοτητα. Το Κεντρο Μικραδιατικων Σπουδων θα μπορουσε να μετεξελιχθει σε ενα τετοιο ιδρυμα.
Παραθετουμε αριθμους ,καλο θα ηταν να παραθεσουμε και ονοματα . Να υπαρχει καταγραφη για καθε οικισμο ,πολη ,χωριο να περιγραφεται ο οικισμος να δινεται το γεωγραφικο του στιγμα και να υπαρχουν τα ονοματα των θυματων ,αλλα και οι μαρτυριες των επιζοντων .
Η τεραστια Ελληνογλωσση βιβλιογραφια να μεταφραστει επιλεκτικα στις κυριοτερες ευρωπαικες γλωσσες (Αγγλικα ,Γαλλικα,Γερμανικα Ιταλικα) . Να δημιουργηθουν Ελληνικα Συμβουλια στις χωρες οπου υπαρχουν Ελληνικες παροικιες που να θεσμοθετησουν,ενισχυσουν και να μεταλαμπαδευσουν εκδηλωσεις για τη μνημη των θυματων .
Απο τις εδρες Ελληνικων Σπουδων στο εξωτερικο να δοθουν μεταπτυχιακα και διδακτορικα για τα θεματα αυτα και να διοργανωθουν συνεδρια σε συνεργασια με Ελληνικα πανεπιστημια . Το ιδιο θα μπορουσε να γινει και απο τα κυπριακα Πανεπιστημια που εχουν μεγαλη εξωστρεφεια και ξενογλωσσα τμηματα .
Εν κατακλειδι για να μη ξεχνουμε πρεπει να θυμομαστε ,αλλα να κανουμε και αλλους να θυμηθουν και να μη λησμονουμε πως τα θυματα (Μικρασιατες,Ποντιοι ,Θρακιωτες ,Καραμανληδες και εσχατως οι Κυπριοι) ανηκαν στην ιδια φυλη και ειχαν τον ιδιο θυτη.
