Η Μουσουλμανική Μειονότητα της Θράκης και η Νομολογία του ΕΔΔΑ

*Ανάλυση: Παν. Πεντζουρίδης

Η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης αποτελεί μια ιδιαίτερη κοινωνική ομάδα που αναγνωρίζεται επίσημα από τη διεθνή κοινότητα ως θρησκευτική μειονότητα βάσει της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923. Ωστόσο, η πολυπλοκότητα της ταυτότητάς της και η διεκδίκηση εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού δημιουργούν συχνά έντονες πολιτικές και νομικές αντιπαραθέσεις.

Η ελληνική πολιτεία την αντιμετωπίζει ως θρησκευτική μειονότητα, με κύρια στοιχεία τον ισλαμισμό και την ένταξη στο ελληνικό κράτος. Αντίθετα, ένα μεγάλο τμήμα της μειονότητας, κυρίως οι τουρκογενείς, αυτοπροσδιορίζονται ως τουρκική μειονότητα, ζητώντας την αναγνώριση εθνικής ταυτότητας και δικαιωμάτων.

Η διαμάχη αυτή έχει φτάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ), το οποίο έχει εκδώσει σημαντικές αποφάσεις σχετικά με την προστασία των δικαιωμάτων της μειονότητας. Σε αρκετές περιπτώσεις, το ΕΔΔΑ έκρινε ότι η Ελλάδα παραβίασε το δικαίωμα της ελευθερίας συνεταιρισμού και έκφρασης των μελών της μειονότητας, αρνούμενη την αναγνώριση συλλόγων που περιείχαν τη λέξη «Τούρκοι» στο όνομά τους.

Παρά τις αποφάσεις αυτές, η Ελλάδα διατηρεί την άποψη ότι δεν αναγνωρίζει εθνικές μειονότητες, επικαλούμενη τη Συνθήκη της Λωζάνης, η οποία κάνει λόγο μόνο για θρησκευτική μειονότητα μουσουλμάνων στη Θράκη.

Η Τουρκία, από την άλλη πλευρά, υποστηρίζει ενεργά τον εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό ως «τουρκική μειονότητα», χρησιμοποιώντας διπλωματικά και πολιτικά μέσα για την προώθηση αυτής της θέσης.

Οι ειδικοί επισημαίνουν πως το θέμα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη δεν είναι απλά ένα ζήτημα εθνικής ταυτότητας, αλλά αφορά την ισορροπία ανάμεσα στην εθνική κυριαρχία, την προστασία των δικαιωμάτων μειονοτήτων και το σεβασμό των διεθνών συμβάσεων.

Τι λέει η Συνθήκη της Λωζάνης:

Η Συνθήκη μιλά για:

«Μουσουλμανική μειονότητα στην Ελλάδα» και «Χριστιανική μειονότητα στην Τουρκία».

Επομένως, επίσημα μιλάμε για θρησκευτικό προσδιορισμό, όχι εθνικό.

Τι ισχύει στην πράξη (αυτοπροσδιορισμός):

Η μειονότητα είναι ετερογενής και αποτελείται από:

1. Τουρκογενείς (οι περισσότεροι αυτοπροσδιορίζονται ως «Τούρκοι»)

2. Πομάκους (σλαβόφωνοι μουσουλμάνοι, με ξεχωριστή ταυτότητα)

3. Ρομά μουσουλμάνους (με διαφορετική εθνο-πολιτισμική ταυτότητα)

Πολλοί εκ των τουρκογενών διεκδικούν τον εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό ως “τουρκική μειονότητα”, πράγμα που η Ελλάδα απορρίπτει για λόγους εθνικής κυριαρχίας και εσωτερικής συνοχής.

Τι λέει το ΕΔΔΑ:

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου δεν επιβάλλει αναγνώριση “τουρκικής μειονότητας”, αλλά:

• προστατεύει το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού (π.χ. να ιδρύεις σωματείο με τη λέξη «τουρκικός»)

• κρίνει ότι η ελεύθερη έκφραση εθνοτικής ταυτότητας δεν συνιστά από μόνη της απειλή

Σύνοψη – Είναι εθνική μειονότητα;

Άρα, νομικά δεν είναι “εθνική μειονότητα”, αλλά έχει στοιχεία εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού από ένα τμήμα της.