*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος – Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Απο αναμενόμενη έως βέβαιη η καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας που κατέθεσε η αντιπολίτευση στη Βουλή, με αφορμή τα Τέμπη και τις κινητοποιήσεις.
Βγήκε κάποιος κερδισμένος; Φυσικά και όχι.
Κυβέρνηση και λοιπά κόμματα, απλά είπαν αυτά που είχαν να πουν, εκτονώθηκαν όλοι, και όλα καλά για τους εντός Βουλής!
Η αντιπολίτευση απο σήμερα θα λέει παντού ότι “εμείς κάναμε το χρέος μας…”
Η κυβέρνηση απο σήμερα θα λέει παντού ότι “έπεσε στο κενό η πρόταση, είμαστε ενωμένοι…”
Πόσο κατώτεροι των περιστάσεων όλοι!
Αντί να ενωθούν και να συζητήσουν επι της ουσίας για τα μηνύματα που έδωσε η κοινωνία με την αγανάκτησή της, όλοι αυτοί “ξιφουλκούσαν” εντός κοινοβουλίου για το ποιος έχει τις περισσότερες ευθύνες απο τον άλλο, για το κατάντημα του κράτους, των υποδομών, της ίδιας της κοινωνίας!
Και απ’ έξω απο το κοινοβούλιο, συντεταγμένοι και μη πολίτες, διαμαρτύρονταν για την κατάντια της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, για την κατάντια των υποδομών, για την ακρίβεια, για την κοινωνική καταρράκωση!
Πέρασαν τα αιτήματα αυτά μέσα στη Βουλή; Αμφιβάλλω! Γιατί οι “μεταφορείς” τα χρησιμοποίησαν ως αιτιάσεις, αλλά στάθηκαν περισσότερο στο ποιοι κυβερνούν και όχι στο τι πρέπει να γίνει για τη χώρα!
Και αυτό είναι το σοβαρότερο πρόβλημα της πολιτικής στην Ελλάδα πλέον: κοιτάμε τα πρόσωπα και όχι τις πολιτικές!
Θα μου πείτε οι πολιτικές πηγάζουν απο τα πρόσωπα. Σωστά ως πρώτη ανάγνωση. Αλλά για σκεφτείτε και τα όσα σωστά γίνονται, ότι και αυτά χάνονται στην ιστορία μιας και αυτοί που τα πραγματοποιούν είναι οι μή αρεστοί!!!
Συνεπώς, η επόμενη μέρα της συζήτησης της πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης επι τριήμερο στη βουλή, οι συγκεντρώσεις επι συγκεντρώσεων δεν βρίσκουν την Ελλάδα ενωμένη και πολύ περισσότερο δεν βρίσκουν σοφότερους τους Έλληνες πολιτικούς ταγούς!
Ο Πρωθυπουργός χθες, καταρχήν σε επίπεδο τακτικισμού, έκανε μία διαφορετική προσέγγιση βάζοντας στο “κάδρο” των ευθυνών για τις ρήξεις που απαιτεί η κοινωνία και την αντιπολίτευση. Το αν το πιστεύει ή όχι, αυτό θα το δείξει η επόμενη περίοδος.
Τώρα, απ’ ότι φαίνεται θα κυριαρχήσει ο ανασχηματισμός, ο οποίος αναμένεται να είναι σαρωτικός, υπο την έννοια ότι θα μπούν πρόσωπα πρώτης γραμμής σε θέσεις μάχης.
Μία μάχη καταρχήν πολιτική και επαναπροσέγγιση της κοινωνίας, για την κυβέρνηση και τη Ν.Δ.
Την ίδια μάχη αναμένεται να δώσουν και τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Ο λαός ποια μάχη θα δώσει; Θα συνεχίσει να απαιτεί ΕΙΡΗΝΙΚΑ και όχι ΕΠΙΤΗΔΕΥΜΕΝΑ την ΑΛΛΑΓΗ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ, προκειμένου η χώρα να σταθεί όρθια μέσα στον παγκόσμιο ορυμαγδό που επέρχεται;
Γιατί, ας μην κρυβόμαστε, καλά τα συλλαλητήρια για τις ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ, καλό το ανάθεμα στους όποιους ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ, πολιτικούς και μη, όμως πρέπει να δούμε και πως θα επιζήσουμε στις παγκόσμιες αλλαγές!
Αυτά πρέπει να τα δουν συνδυαστικά λαός και πολιτικοί.
Αλλιώς… είμαστε και πάλι οι διαθέσιμοι και εύκολοι αδύναμοι κρίκοι για να ξεπλυθεί η ανικανότητα της ηγεσίας της Ευρώπης και όχι μόνο!
