Κύριε Γεραπετρίτη ξεκαθαρίστε: Υπάρχει ή όχι “τουρκική μειονότητα στη Θράκη”;

*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος – Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων

«Εμείς παραμένουμε αμετακίνητοι στη θέση μας ότι έχουμε μόνο μία διαφορά προς επίλυση με την Τουρκία, και δεν μετακινούμαστε από αυτό». Αυτό τόνισε, σύμφωνα με πληροφορίες της «Βραδυνής της Κυριακής», ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης σε στενό του συνεργάτη, σχολιάζοντας τα όσα ανέφερε πρόσφατα ο Τούρκος ομόλογός του Χακάν Φιντάν, ο οποίος μίλησε στην επιτροπή προϋπολογισμού της Εθνοσυνέλευσης για «τουρκική μειονότητα στη Θράκη», και είπε ότι ο ουσιαστικός διάλογος με την Ελλάδα, κυρίως για τα φλέγοντα ζητήματα του Αιγαίου, έχει ξεκινήσει και σε θεσμικό και διπλωματικό βάθος. Κάτι που θεωρήθηκε αμφίσημο ως προς το περιεχόμενο και τα αποτελέσματα της κουβέντας. Ο Έλληνας υπουργός σε συνομιλίες με συνεργάτες του παραδέχεται ότι με τον Φιντάν έχουν γίνει πολύ σοβαρές συζητήσεις, αλλά δεν έχει γίνει καμία πρόοδος στα επίμαχα ζητήματα, κάτι που καθιστά δυσκολότερη τη συζήτηση.

Με τα παραπάνω, άμεσα ανακύπτουν δύο βασικά ζητήματα:

-Πρώτον, ο Υπουργός των Εξωτερικών της χώρας μας παραδέχεται, εν αντιθέσει με προηγούμενες δηλώσεις του, ότι “ο διάλογος με την Τουρκία δεν προχωρά και δεν υπάρχει πρόοδος”.

-Δεύτερος, ο Υπουργός των Εξωτερικών της χώρας μας παραδέχεται, εν αντιθέσει με προηγούμενες δηλώσεις του, ότι “ο κ. Φιντάν θέτει ζήτημα ύπαρξης “τουρκικής μειονότητας στη Θράκη”, ως μέρος των ελληνοτουρκικών διαφορών προς επίλυση.

Και αυτά, σίγουρα δεν επιδέχονται αμφισβήτηση, διότι προέρχονται δια στόματος του κ. Γεραπετρίτη και ως έτσι πλέον αποτελούν και δεδομένο της διπλωματικής ρητορικής της χώρας μας.

Τι συμβαίνει λοιπόν και κατέρρευσε τόσο εύκολα το αφήγημα του “καλού διαλόγου” με τον κ. Φιντάν και την Τουρκία;

Τι συμβαίνει και ο Τούρκος Υπουργός των Εξωτερικών, όχι μόνο δεν κράτησε (;) το λόγο του απέναντι στον κ. Γεραπετρίτη, αλλά αμα τη επιστροφή του στην πατρίδα του, είπε όλα όσα δεν ακούστηκαν (;) στην Ελλάδα;

Μήπως τελικά ειπώθηκαν και στην Ελλάδα, αλλά αποκρύφθηκαν απο το Ελληνικό ΥΠΕΞ για ευνόητους λόγους;

Και μήπως τελικά, οι κ.κ. Σαμαράς και πρέσβης Ρούσσος Κούνδουρος είχαν δίκιο σε όσα είπαν για τον ελληνοτουρκικό διάλογο;

Βέβαιο είναι, ότι υπάρχει καπνός, άρα και φωτιά στο ΥΠΕΞ!

Όπως βέβαιον είναι, ότι η Ελληνική Διπλωματία, επι ημερών του κου Γεραπετρίτη περνά σοβαρή κρίση και εξηγώ ευθύς αμέσως γιατί το αναφέρω:

-Η προώθηση του ελληνοτουρκικού διαλόγου με την Τουρκία, όντας εκείνη έχουσα προχωρήσει σε σοβαρές παρεμβάσεις εκτουρκισμού της νότιο Βαλκανικής χερσονήσου, χωρίς καμία ασφαλιστική δικλίδα, αν μη τι άλλο αποτελεί ένα επικίνδυνο παιχνίδι, που μόνο άσκηση σοβαρής εξωτερικής πολιτικής δεν είναι. Η έμμεση αποδοχή του εκτουρκισμού της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, με την παραμονή εντός αυτής του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής που συντονίζει όλο το σύστημα παρακρατικών και διοχέτευσης πακτωλού χρημάτων σε παράνομες θρησκευτικές και κοινωνικές δομές, είναι σαφώς όχι μόνο μία διπλωματική ήττα, αλλά παραχώρηση της διοίκησης της Θράκης.

Εξ’ αυτών απορρέει και το δικαίωμα του κου Φιντάν, και κάθε Τούρκου ΥΠΕΞ, που επιμένει πως υπάρχει “τουρκική μειονότητα στη Θράκη”, όταν το “κουμάντο” στα Τεμένη δεν το κάνουν οι επίσημοι Μουφτήδες, αλλά οι παρακρατικοί και μαζί με αυτούς οι εκλεγμένοι πολιτικάντηδες του συστήματος του Τουρκικού Προξενείου, που χωρίς καμία συνέπεια, καθορίζουν ποιοι θα εισέρχονται στα Τεμένη, ποιοι θα χρηματοδοτούνται και ποιοι τελικά θα εκλέγονται στη Θράκη!

Ο κ. Φιντάν, κατά την επίσημη επίσκεψή του στην Αθήνα, είδε τους παρακρατικούς της Άγκυρας που διαμένουν και λειτουργούν στη Θράκη, αναγνωρίζοντάς τους έτσι, ως τους “συνδιοικητές” της περιοχής.

Παράλληλα, τόσο το Γραφείο Πολιτικών Υποθέσεων στη Θράκη όσο και άλλες υπηρεσίες, έρχονται “δεύτερες” σε ενημέρωση και σε κάθε περίπτωση δεν εισακούγονται τελικά απο τα κεντρικά του Ελληνικού ΥΠΕΞ.

Και εν τέλει η Ελλάδα, εμμέσως πλην σαφώς παρά τα αντιθέτως δηλούμενα σε επίσημο επίπεδο, δέχεται να υπάρχουν στο τραπέζι διμερών σχέσεων με την Τουρκία, ζητήματα εσωτερικής πολιτικής της, όπως αυτά της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και σε νησιά του Αν. Αιγαίου.

Μέσα σε όλα αυτά, είναι λογικό τελικά να ξεπροβάλλει το ερώτημα ευθέως στον Έλληνα ΥΠΕΞ, τον Έλληνα πολιτικό προϊστάμενο και επικεφαλής της Ελληνικής Διπλωματίας:

-“Δεχόσαστε κ. Γεραπετρίτη, ότι υπάρχει στη Θράκη και στα νησιά του Αν. Αιγαίου “τουρκική μειονότητα” ή όχι;