*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος,
Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Αν και ο ίδιος ο Αχμέτ Μετέ, έδωσε την ψυχή του μέχρι την τελευταία στιγμή για τον Ερντογάν και την κυβέρνησή του στην Ελλάδα, μπήκε μπροστά σε κάθε μία περίπτωση όπου η Τουρκία ήθελε να δημιουργήσει θέματα στη Θράκη και όχι μόνο, συμμετείχε πάντα στις αποστολές της τουρκικής θρησκευτικής ηγεσίας στη Σαουδική Αραβία και όχι μόνο, εντούτοις ο Τούρκος Πρόεδρος δεν απέδωσε τις τιμές που θα περίμενε κάθε “τουρκοσυνείδητος” στην περιοχή.
Η παρουσία και μόνο του Προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης στην κηδεία του εκλιπόντος διορισμένου απο την Τουρκία “Μουφτή” στην Ξάνθη, ήταν το ελάχιστο, ενώ οι κοντινοί άνθρωποι του Αχμέτ Μετέ περίμεναν πολλούς περισσότερους και πιο επιφανείς.
Ακόμη και αν θεωρηθεί ότι η Τουρκία προσπάθησε να μην ανεβάσει τους τόνους έναντι στην Ελλάδας και σε μία προσπάθεια “καλής θέλησης” έναντι των όποιων διεκδικήσεων σε Θρακικό επίπεδο, τα όσα ειπώθηκαν δια στόματος του Προέδρου της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης ήταν στη γνωστή ευθεία γραμμή “περί ύπαρξης τουρκικής μειονότητας στη Θράκη”, ενώ δεν παρέλειψε να “ηρωοποιήσει” τον νεκρό στη λογική ότι “έπεσε στο καθήκον της Μητέρας Πατρίδας (Τουρκία)”.
Ο Αχμέτ Μετέ, πρέπει να του αναγνωριστεί ότι αν και συνεχώς παράβαινε το Ελληνικό Δίκαιο, λειτουργώντας παρανόμως ως “Μουφτής”, δικαιοδοσία που δεν του δόθηκε ποτέ επίσημα απο το ελληνικό κράτος, άρα διέπραττε το ποινικό αδίκημα της “Αντιποίησης Αρχής”, έγκλημα για το οποίο ο προκάτοχός του είχε καταδικαστεί κατα κόρον, δεν υπέστειλε ποτέ την αφοσίωσή του στο Τουρκικό Προξενείο, πολλές φορές μάλιστα μεσολαβούσε και ως “πυροσβέστης” στις εντάσεις που είχαν πρόξενοι με τα κεντρικά της Άγκυρας.
Ηταν και αποδεδειγμένα ένας επίσημος πράκτορας της Τουρκίας και της εξτρεμιστικής οργάνωσης “Γκρίζοι Λύκοι” και ως εκ τούτου, βάσει και του εθιμικού δικαίου στο Ισλάμ, έπρεπε να τύχει μεγαλύτερης τιμής απο την Τουρκική Κυβέρνηση, στέλνοντας ο Ερντογάν – εκτός του τυπικού ηλεκτρονικού μηνύματος συλλυπητηρίων – και ανώτερους κυβερνητικούς αξιωματούχους, αναγνωρίζοντας έτσι την παράνομη για την Ελλάδα, πλην όμως ουσιαστική για την Τουρκία πορεία του.
Το γεγονός δεν έμεινε ασχολίαστο στους κύκλους της μουσουλμανικής μειονότητας.
Λειτούργησε πολύ αρνητικά τόσο στους παράνομους Ιμάμηδες όσο και στον απλό λαό, που τον πίστεψε ως “αντιπρόσωπος του τουρκικού κράτους στη Θράκη”.
Η επόμενη ημέρα είναι σίγουρα η διαδοχή Αχμέτ Μετέ.
Ο εκλιπόν είχε εκλεγεί σε μία μαραθώνια σύσκεψη που κατέληξε νύχτα και ανακοινώθηκε τότε το όνομά του, ως διάδοχος του Μεμέτ Εμίν Αγγά.
Τώρα, μπαίνει το ζήτημα ποιος θα διαδεχθεί τον δραστήριο Αχμέτ Μετέ, που θα κληθεί να συνεχίσει εκ πρώτης την παράνομη δραστηριότητα και εκ δευτέρου την προώθηση των συμφερόντων της Τουρκίας στη Θράκη.
Το ερώτημα που γεννάται είναι, αν όλο αυτό βρίσκεται και πάλι στη γεώσφαιρα της ανοχής του Ελληνικού Κράτους, μιας και το αδίκημα της Αντιποίησης Αρχής, θα συνεχιστεί και με τον διάδοχο του Μετέ, η νόμιμη Μουφτεία, που λειτουργεί υπο τον διορισμένο τοποτηρητή της θα συνεχίσει να υποβαθμίζεται και φυσικά η μουσουλμανική μειονότητα θα συνεχίσει να παραμένει διχασμένη για το ποιος είναι ο νόμιμος ή μη νόμιμος Μουφτής στην Ξάνθη!
Και τέλος, μήπως ήρθε η ώρα της απαγόρευσης λειτουργίας της “παράνομης Μουφτείας” που λειτουργεί μάλιστα και σε ακίνητο της Βακουφικής Επιτροπής την οποία ελέγχει ο νόμιμος Μουφτής Ξάνθης;
Εκτός και αν η ανοχή είναι ο “προθάλαμος” της εφαρμογής του αιτήματος της Τουρκίας στη Θράκη, δηλαδή οι “μουφτήδες να εκλέγονται απο τους ίδιους τους μουσουλμάνους”, κάτι που αντίκειται στην Ελληνική Νομοθεσία, καθώς ο Μουφτής κατέχει θέση Ιεροδίκη και οι αποφάσεις του επικυρώνονται απο τα Ελληνικά Δικαστήρια. Ως εκ τούτου οι Δικαστές διορίζονται και ελέγχονται απο την Ελληνική Πολιτεία.
Οι επόμενες ημέρες θα δείξουν τις προθέσεις όλων…