Ο Αγησίλαος Βεσεξίδης είναι δάσκαλος πολεμικών τεχνών κι αθλητής με παγκόσμιες διακρίσεις και κάτοχος ρεκόρ Γκίνες. Κι,όμως, ο μεγάλος του «έρωτας» είναι τα ταχυδρομικά περιστέρια. «Το ταχυδρομικό περιστέρι είναι ένας αθλητής και ο εκτροφέας είναι ο προπονητής του.» λέει κι αποκαλύπτει μιλώντας στην ΕΡΤ Κομοτηνής και στην εκπομπή «Καθημερινές Ιστορίες» τους λόγους που τον έχουν γοητεύσει.
«Το ταχυδρομικό περιστέρι έχει την ιδιότητα να γυρίζει στο σπίτι του από όπου κι αν το αφήσεις. Εξαρτάται η επιτυχής έκβαση της επιστροφής από πολλούς παράγοντες, όπως πόσο καλά το ταΐζεις, αλλά και ποιες είναι οι αντοχές του.» δηλώνει έχοντας ήδη πολλές συμμετοχές σε κολομποδρόμια, δηλαδή σε αγώνες ταχύτητας. «Τα ταχυδρομικά περιστέρια μαθαίνουν να γυρίζουν στο μέρος τους.» σημειώνει και μια λάμψη στο βλέμμα του μαρτυρά την μεγάλη χαρά που νιώθει κάθε φορά που τα περιστέρια του επιστρέφουν.
Στο ταξίδι αυτό της επιστροφής, όπως εξηγεί ο κος Βεσεξίδης, οι κίνδυνοι είναι τεράστιοι για τα ίδια τα πουλιά. «Είναι φοβερό το άγχος μου κάθε φορά που εγώ αγωνίζομαι στις πολεμικές τέχνες για να μην σπάσει η μύτη μου ή για να μην χάσω. Εεε το περιστέρι σε κάθε δικό του αγώνα διακινδυνεύει την ίδια του τη ζωή. Ή θα γυρίσει στο σπίτι του ή θα πεθάνει. Ή θα χαθεί ζώντας κάπου αλλού.» δηλώνει συγκινημένος.
Τελευταία συμμετοχή για τον Άγη Βεσεξίδη και τα ταχυδρομικά του περιστέρια ήταν σε αγώνα παγκοσμίου Πρωταθλήματος που διοργανώθηκε στη Χαλκιδική. «Οι συνθήκες ήταν πολύ δύσκολες, καθώς θα έπρεπε να διασχίσουν «πίστες», με οροσειρές, με τον Όλυμπο, με 100.000 χιλιόμετρα θάλασσας, με όλο το Αιγαίο. Κι όμως τα καταφέρανε, είναι απίστευτα σκληροί αθλητές και πολύ γρήγορα πουλιά. Δεν το πίστευε κανείς εκτροφέας ότι θα τα καταφέρω, πήραμε δεύτερη θέση ανάμεσα σε 25 χώρες.»
Έχοντας στο εκτροφείο του ήδη ένα παγκόσμιο κύπελλο, ένα Ασημένιο μετάλλιο, έχοντας βγει δεύτερος στον τελικό και δεύτερος Άσσος των αγώνων, δηλαδή στην γενική κατάταξη των αγώνων και των προπονήσεων το δεύτερο καλύτερο περιστέρι ανάμεσα σε 1500 πουλιά, είναι ήδη ένας υπολογίσιμος αντίπαλος για τους άλλους εκτροφείς.
«Το δέλεαρ της συμμετοχής είναι η αγάπη για τον κόσμο αυτών των υπέροχων πουλιών. Αν είσαι σωστός εκτροφέας περισσότερα δίνεις, παρά παίρνεις.» δήλωσε προσθέτοντας «Θέλουν διατροφή, εκπαίδευση, προπόνηση, χρόνο, φάρμακα, θεραπείες, συμπληρώματα διατροφής, δεν φτάνει το σιτάρι.»
*Φωτογραφίες: Αγησίλαος Βεσεξίδης ρεπορτάζ-κείμενο-φωτογραφίες:Μαρία Νικολάου
