Αφιερωμένη στην Ινομυαλγία είναι η 12η Μαΐου, μέρα τιμής και ευαισθητοποίησης στους ασθενείς αυτούς, που κυρίως παλεύουν μόνοι τους αλλά και μέρα ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για το κοινό.
Για τις ιδιαιτερότητες του νοσήματος αναφέρθηκε ο γιατρός Ρευματολόγος κ. Σπύρος Νίκας :
“Για πολύ κόσμο, αλλά και πολλούς γιατρούς, νομίζουν ότι δεν υπάρχει. Ακόμη και εμείς οι ρευματολόγοι “τσακωνόμαστε” μεταξύ μας αν είναι αυτοάνοσης αρχής ή όχι. Πώς να θεραπεύσεις σωστά ένα νόσημα , όταν δεν ξέρεις καν πως δημιουργείται. Επηρεάζει πολλές πτυχές ενός ασθενούς: μυοσκελετικό, έντερο, ύπνο, ψυχική διάθεση, και πολλά άλλα. Δεν υπάρχει ένα φάρμακο “φτιαγμένο” για την ινομυαλγία.Ολα είναι δανεισμένα από άλλα νοσήματα και χρησιμοποιούνται ως παράπλευρη ωφέλεια. Όσο και να προσπαθήσεις, δεν θα μπορέσεις ποτέ να κάνεις κάποιον εντελώς καλά”.
Τι είναι η Ινομυαλγία
• Πρόκειται για χρόνιο, ρευματικό και όχι τόσο σπάνιο νόσημα, το οποίο χαρακτηρίζεται (συνήθως) από διάχυτο πόνο (σε όλο το σώμα = εξωαρθρικός ρευματισμός) διάρκειας μεγαλύτερης των 3 μηνών
• ΔΕΝ είναι αυτοάνοσο, ούτε υπάρχει φλεγμονή. Αν και το αίτιο είναι άγνωστο πιστεύεται ότι οφείλεται σε διαταραχή της μεταβίβασης (αύξηση) KAI αίσθησης του πόνου στο κεντρικό νευρικό σύστημα (χαμηλός ουδός πόνου)
• Υπάρχει γενετική προδιάθεση ενώ εμπλέκονται και περιβαλλοντολογικοί παράγοντες (σωματικό τραύμα, ψυχολογικό stress, λοιμώξεις σχετίζονται με την έναρξη της νόσου)
• Είναι δυνατό να αναπτυχθεί χωρίς (1θης) ή υπό την παρουσία άλλου νοσήματος (2θης) πχ σε έδαφος ρευματοειδούς αρθρίτιδας – Σ Sjogren (συχνά, περίπου στο 30%)
• Η 1θης προσβάλλει κυρίως γυναίκες (70%) ηλικίας μέχρι 50-60 ετών. Η έναρξη της νόσου είναι περίπου τα 35-40 έτη και φαίνεται να πάσχει περίπου το 2-6% του γενικού πληθυσμού
• ΔΕΝ είναι φλεγμονώδες νόσημα, άρα όλες οι εργαστηριακές εξετάσεις είναι φυσιολογικές (εκτός αν συνυπάρχει άλλο νόσημα: 2θής ινομυαλγία)
• Συνοδεύεται συχνά από:
διαταραχές ύπνου (με συνέπεια ο ασθενής ξυπνά χωρίς να ξεκουραστεί) – πρωινή δυσκαμψία, ευερέθιστο έντερο (= σπαστική κολίτιδα με κοιλιακό άλγος, διάρροια ή εναλλαγές με δυσκοιλιότητα), ήπιας μορφής κατάθλιψη – άγχος, εύκολη ή μακροχρόνια κόπωση και πιο σπάνια από: περιβαλλοντική ευπάθεια (ευερεθιστότητα στο φως, θόρυβο, κρύο) , σύνδρομο ανήσυχων ποδιών, κεφαλαλγία, διαταραχές μνήμης ή συγκέντρωσης (brain fog), δυσαισθησίες- αίσθημα πρηξίματος άκρων, φωτοφοβία – ξηροφθαλμία
• Διαγνωστικά βοηθά το χαρακτηριστικό ιστορικό, η παρουσία κάποιων χαρακτηριστικών “σημείων ευαισθησίας” σε συγκεκριμένα σημεία του σώματος, αποκλεισμός άλλων καταστάσεων και η εφαρμογή ειδικών διαγνωστικών κριτηρίων
• Θεραπευτικά χορηγούνται με κάποια επιτυχία φάρμακα που αναστέλλουν νευρομεταβιβαστές του πόνου (τρικυκλικά, SNRIs) . Η χορήγηση είναι μακροχρόνια. Σημαντικό ρόλο παίζει η ενημέρωση, η αερόβια άσκηση (βάδισμα, ποδήλατο, κολύμπι κα) και οι ασκήσεις ενδυνάμωσης.
