*Γράφει ο Παναγιώτης Β. Πεντζουρίδης – Δημοσιογράφος – Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Το Θρακικό Πρακτορείο Ειδήσεων πρεσβεύει πάντα, ότι η Διπλωματία είναι το μόνο “πολεμικό” μέσο, στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής, ιδιαίτερα σε κρίσεις όπως αυτές με την γείτονα Τουρκία και σε καμία περίπτωση δεν προβάλλει λογικές πολεμικού και στρατιωτικού χαρακτήρα. Τούτο θα συνέβαινε και μόνο στην περίπτωση, που εξαντλούνταν κάθε περίπτωση διαλόγου και διπλωματικών ενεργειών!
Η Ελλάδα, και ενώ τα πήγε πολύ καλά με την περίπτωση του Εβρου, δεδομένου πάντα των αναλογιών της εποχής και της περίστασης, φάνηκε να “χωλαίνει” τελευταία στα όσα εξ’ αρχής έθεσε στο τραπέζι των απαιτήσεών της, έναντι στρατηγικών και οικονομικών συμμάχων στο θέμα των προκλήσεων της Τουρκίας!
Η αποχώρηση της Τουρκίας απο τα ελληνικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα, με μία Γαλλία να αναλαμβάνει ρόλο ρυθμιστή στη Μεσόγειο, δεν ήταν τυχαία και απ’ ότι φαίνεται διόλου τυχαία, μιας και κατάφερε το ακριβώς αντίθετο απο αυτό που θα επιθυμούσε η Ελληνική Διπλωματία: τον διάλογο υπο τις απαιτήσεις Γερμανίας και αν χρειαστεί προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για την επίλυση των διμερών προβλημάτων με την Τουρκία.
Τα ερωτήματα σαφή:
- Γιατί να τεθεί ο διάλογος με την Τουρκία υπο το βλέμμα και την “προστασία” της Γερμανίας;
- Για ποιο νομικό λόγο θα πρέπει να προσφύγει η Ελλάδα στη Χάγη και όχι η Τουρκία
Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, έχει καταστήσεις σαφές προς πάσα κατεύθυνση ότι κινείται στον άξονα των Γερμανικών Προθέσεων, πάντα στη λογική των συσχετισμών της Ευρωπαϊκής Υπερδύναμης με τον Αμερικανικό Παράγοντα. Και έχει πετύχει να συμβαδίζει με εξαιρετικά αποτελέσματα σε αυτό το ρυθμό, μόνο που πολλές φορές αυτό δεν προάγει τα συμφέροντα της χώρας της οποίας ηγείται και κυβερνά αυτή τη χρονική περίοδο. Αρα, για ποιο λόγο, τη στιγμή κατά την οποία ο Αμερικανικός Παράγοντας δρά και αυτόνομα στην Ευρώπη και δή, δια μέσω της Ελλάδας, εγκαθιστώντας βάσεις στην Κρήτη και τη Θράκη, να επιζητά ο Ελλην Πρωθυπουργός την “προστασία” αυτού του διαλόγου με την Τουρκία απο την Γερμανία; Εξυπηρετεί αυτό τα συμφέροντα της Ελλάδας ή την καθιστά εν τέλει “όμηρο” των σχέσεων Γερμανίας – Τουρκίας;
Εκτός όμως αυτών, η Ελλάδα φαίνεται να πιέζεται να προσφύγει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για τα όσα παρανόμως αμφισβητεί η Τουρκία. Απο μία πρώτη ανάγνωση έτσι πρέπει να γίνει. Αλλά ποιος θα πρέπει να είναι ο προσφεύγων; Η Ελλάδα ή η Τουρκία; Διότι η Ελλάδα δεν διεκδικεί, αλλά προασπίζεται τα ήδη κεκτημένα κυριαρχικά της δικαιώματα. Αντίθετα η Τουρκία, εποφθαλμιά Ελληνικά Εδάφη, και πιέζει προς πάσα κατεύθυνση συνδιαχείριση Αιγαίου, Νοτιοανατολικής Μεσογείου και φυσικά Θράκης.
Μία προσφυγή της Ελλάδος στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, θα σημάνει και την αρχή του τέλους για την μελλοντική δικαίωση της Τουρκίας στα διεκδικούμενα. Αν η Ελλάδα προσφύγει για αναγνωριστικούς λόγους των εδαφών της και των θαλάσσιων συνόρων της, τούτο θα σημάνει ότι ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για συζήτηση επι των παρανόμων επιδιώξεων της Τουρκίας.
Η Ελλάδα, δεν έχει κανέναν λόγο να προσφύγει σε Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο. Για την Ελλάδα δεν υφίσταται ζήτημα αμφισβήτησης των εδαφικών κυριαρχικών της δικαιωμάτων. Αυτά έχουν προσδιοριστεί και καθοριστεί σε άλλες εποχές και με συνθήκες που καθόρισαν μέχρι και σήμερα τα σύνορα με άλλες χώρες και με την Τουρκία.
Και είναι άξιο απορίας, όχι και μή αναμενόμενο βέβαια, πως η Γερμανία ως Ευρωπαϊκή Χώρα, μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, μεριμνά και ωθεί την Ελλάδα να μπει σε διάλογο ή να προσφύγει στη Χάγη, για την αλλαγή ουσιαστικά των Ευρωπαϊκών Συνόρων με την Τουρκία. Κάτι που αντιθέτως, δεν υποστηρίζει η Γαλλία και άλλες χώρες που δεν επιθυμούν αυτή την εξέλιξη. Προφανώς δεν επιθυμεί και η Αμερική που έχει εγκαινιάσει μία άλλη – νέα πορεία σχέσεων με την Ελλάδα.
Το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα, παράλληλα με άλλα εσωτερικά ζητήματα, αλλά και εν αναμονή των εξελίξεων στις Αμερικανικές Εκλογές, η χώρα μας θα κληθεί να πάρει αποφάσεις.
Σίγουρο είναι, ότι η σημερινή στάση και η πορεία προς έναν διάλογο “προκαθορισμένης προβληματικής ατζέντας” και με μοναδική διέξοδο το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, θα επιφέρει οδυνηρές Εθνικές Ηττες για τη χώρα μας.
Ελπίζουμε, την ύστατη στιγμή η Ελληνική Κυβέρνηση, ο Πρωθυπουργός, ο Επικεφαλής της Ελληνικής Διπλωματίας Υπουργός των Εξωτερικών, να θέσουν ένα νέο πλαίσιο διπλωματικής κατεύθυνσης και να προτάξουν τα Εθνικά Συμφέροντα έναντι αυτά των συμμάχων μας!