*Του Εμμ. Ζαχαριουδάκη – Πολιτικού ΕπιστήμοναΟ Δεκέμβριος και ο Ιανουάριος ενδέχεται να είναι σημαντικοί μήνες για τα τεκταινόμενα στις ευρωτουρκικές και αμερικανοτουρκικές σχέσεις με απαρχή εξελίξεων που θα οδηγήσουν σε κλιμάκωση εντάσεων ή σε πολιτικούς συμβιβασμούς.
Οι αστοχίες της τουρκικής ηγεσίας αλλά και το διεθνές περιβάλλον που βιώνει συνεχείς ανακατατάξεις βοηθούν τη συντήρηση συνεχόμενης και ενίοτε κλιμακούμενης έντασης της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το Αιγαίο, την ίδια ώρα που ο κορονοϊός δείχνει τα “δόντια” του στο τουρκικό σύστημα υγείας και στην τουρκική οικονομία.
Τις τελευταίες εβδομάδες στην τουρκική πρωτεύουσα υπάρχει καινούργια ενασχόληση για την γραφειοκρατία του υπουργείου εξωτερικών: Η μετάβαση εξουσίας από τον Τραμπ στον Μπάιντεν και οι πιθανές ανακατατάξεις που θα επηρεάσουν τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις. Η ανοχή των ΗΠΑ μέχρι σήμερα έναντι της Τουρκίας είχε οικονομικά και οικογενειακά κίνητρα. Ωστόσο το σκάνδαλο της halkbank εάν εκδικαστεί στην αμερικανική δικαιοσύνη ενδεχόμενα θα τινάξει στον αέρα την πολιτική των επιτοκίων αλλά και το τουρκικό τραπεζικό σύστημα το οποίο ήδη πληρώνει τις λαθεμένες επιλογές άσκησης πολιτικής από πλευράς κεντρικής τράπεζας και την συνεχή φυγή ξένων κεφαλαίων από τη χώρα.
Οι ενέσεις ρευστότητας του Κατάρ ενισχύουν τα σχέδια που έχει η χώρα για την Ανατολική Μεσόγειο, στην οποία ωστόσο συνασπίζονται πολλές χώρες έναντι των τουρκικών επιδιώξεών.
Οι τουρκικές κινήσεις στην Κύπρο και στα ανοιχτά της Λιβύης δείχνουν πως η Άγκυρα επιθυμεί μόνιμη παρουσία στην περιοχή με κάθε κόστος, η διαφαινόμενη ωστόσο κουβέντα για κυρώσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση ή έστω η απειλή επιβολής αυτών, φαντάζουν ένα πολιτικό αδιέξοδο το οποίο η Τουρκία ενδέχεται να αντιμετωπίσει σε δεύτερο χρόνο αφού προσπαθήσει ίσως να επιβληθεί σε άλλα πεδία (λχ Ναγκόρνο – Καραμπάχ, Καύκασος).
Άπαντες γνωρίζουν πως ο πρόεδρος Ερντογάν έχει ήδη “κάψει” τον πολιτικό του χρόνο και οι διαφαινόμενες “ζυμώσεις” στο εσωτερικό της χώρας ειδικά στα κόμματα της αντιπολίτευσης δημιουργούν την εντύπωση πως η επόμενη χρονιά θα έχει περισσότερες εντάσεις και ανοιχτή πια αμφισβήτηση αφού πέραν των άλλων οι οικονομικές συνέπειες των παρατεταμένων μέτρων για την αντιμετώπιση του κορονοιου, ακόμα και με την έλευση εμβολίων, έχουν ήδη κάνει πολύ μεγάλη ζημιά σε διεθνές επίπεδο και ακόμα ειδικότερα και στην ανατολική τουρκική οικονομία.
Όλα αυτά τα δεδομένα δημιουργούν προϋποθέσεις ή για πολιτικό συμβιβασμό που σημαίνει έντονες πολιτικές διεργασίες και παζάρι από πλευράς Άγκυρας, ή ένα άνευ ορίων ξέσπασμα που ενδεχόμενα θα έχει να κάνει με τις navtex και τις σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο.
Η Ελλάδα σε αυτό το πλαίσιο οφείλει να είναι προετοιμασμένη για δυνατά κρας τεστ αντιμετώπισης της τουρκικής επιθετικότητας και να χρησιμοποιήσει όλα τα διπλωματικά όπλα τα οποία εξακολουθεί και διαθέτει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ.
Παράλληλα οι διαφαινόμενες διεργασίες για πενταμερή διάσκεψη για την Κύπρο θα δημιουργήσουν ένα νέο μέτωπο πιθανής πολιτικής διαφυγής των αδιεξόδων της τουρκικής κρατικής μηχανής αφού η εμμονή της Τουρκίας στην βάση των δύο ανεξάρτητων κρατών ή της συνομοσπονδίας θα αποσπάσουν την προσοχή ευρωπαίων και Αμερικανών από τα ουσιαστικά θέματα που ήδη η Τουρκία αρνείται να λύσει.
