*Γράφει ο Παναγιώτης Β. Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος, Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Ολες αυτές τις ημέρες που πλησίαζε η ημερομηνία της εκδόσεως της αποφάσεως στη Δίκη της Χρυσής Αυγής, όλοι ανεξαιρέτως έκαναν λόγο “για προστασία του πολιτεύματος”. Λόγος πολύς για τη Δημοκρατίας, για τη Βουλή, για το πολιτικό σύστημα…
Ουδείς όμως λόγος για τον πολίτη! Απο κανέναν! Βέβαια αν τους ρωτήσεις θα σου πουν “μα τον πολίτη εννοούμε…”, που είναι φυσικά το μεγαλύτερο ψεύδος!
Κανείς δεν ενδιαφέρεται για τον πολίτη! Ολοι, μα όλοι, δούλεψαν και αγωνίζονται να κρατηθεί το παρόν πολιτικό σύστημα, το “μαγαζί” δηλαδή, που “θρέφει” εκατοντάδες χιλιάδες πολιτικούς – μετακλητούς υπαλλήλους – δημοσιογράφους – δικηγόρους – και ότι άλλο υπάρχει γύρο απο αυτό!
Η “Χρυσή Αυγή”, είναι το άλλοθι όλων, τώρα που τους “τελείωσε ο σκοπός ύπαρξής της”, να παρουσιάσουν εαυτούς “τιμητές της Δημοκρατίας”, όταν γνωρίζουν πολύ καλά ποιοι ψήφιζαν με τους Βουλευτές της Εγκληματικής Οργάνωσης Νομοσχέδια και παρ’ όλίγον – αν δεν ήταν Σαμαράς, Βενιζέλος και Δήμας – ακόμη και Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας!
Αλλωστε, μιλήσαμε σε άλλο σημείωμά μου, για την ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ όλου του πολιτικού κόσμου!
Σήμερα, η μόνη κερδισμένη έναντι του Λαού, είναι η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, που με αργά και σταθερά βήματα, έκανε τη δουλειά της, ίσως καλύτερα απο κάθε άλλη φορά! Οχι γιατί καταδίκασε τις αποτρόπαιες πράξεις της Χρυσής Αυγής, αλλά γιατί χειρίστηκε όπως έπρεπε μία δίκη που αν και με πολιτική απόχρωση, ποινικοποίησε όλα εκείνα τα στοιχεία που έπρεπε να καταδειχθούν στην κοινωνία ως απεχθέστατα!
Επανέρχομαι όμως και διερωτώμαι:
-Με τον πολίτη ποιος ασχολείται;
-Υπάρχει κανείς που βλέπει το Πολίτευμα με τον Πολίτη και όχι το Πολίτευμα ως μέσο εξυπηρέτησης της πολιτικής επαγγελματικής καταξίωσης κάποιων;
-Γιατί επιζητούμε τη Δημοκρατία και πόση Δημοκρατία έχουμε στη χώρα μας;
-Τι είναι πια το νέο μοντέλο της Ελληνικής Δημοκρατίας;
-Τι είναι Δημοκρατικό και τι ΑντιΔημοκρατικό;
-Που υπάρχει μέσα σε όλα αυτά ο Πολίτης, ο Ελλην Πολίτης;
-Τι είναι τελικά προτεραιότητα σε αυτή τη χώρα: Το Πολίτευμα για τον Πολίτη ή το Πολίτευμα για την Πολιτική χωρίς τον Πολίτη;
Αυτά είναι τα καίρια ερωτήματα του σήμερα.
Για την Ελλάδα, που βάλλεται πανταχόθεν!
Για την Ελλάδα που ζει μέρες μετανάστευσης και οικονομικής παρατεταμένης συρρίκνωσης!
Για την Ελλάδα που μέσα απο την πανδημία ζει ένα ακόμη – “αόρατο” αυτή τη φορά – μνημόνιο που υπαγορεύει όχι ανάπτυξη, αλλά συντήρηση!
Ολα εκείνα που δεν αλλάζουν την καθημερινότητα του πολίτη, αλλά αντίθετα τη δυσχεραίνουν και την κάνουν σχεδόν εφιαλτική!
Εκεί, ακριβώς εκεί ο πολίτης και όλοι εμείς αναρωτιόμαστε:
-Καλώς η Χρυσή Αυγή έφυγε απο το πολιτικό προσκήνιο και ευχή όλων να φύγει και απο το κοινωνικό προσκήνιο. Με την Ελλάδα του Ελληνα, του νόμιμου πολίτη, του γηγενή, του φορολογούμενου, του συνεπή, του κατατρεγμένου, του εξαθλιωμένου, του φιλότιμου Ελληνα, θα γίνει κάτι;
-Θα υπάρξει ένα Πολίτευμα για τον Πολίτη;
