*κείμενο – αφήγημα από τον κ. Χατζόπουλο Γιάννη (δάσκαλο)
Της Αναλήψεως του Χριστού, γιορτάζει η ενορία του χωριού μας, το Θούριο Ορεστιάδας στον ακριτικό Έβρο. Χρόνια πολλά σε όλους τους συγχωριανούς μου, τόσο σ’ αυτούς που βρίσκονται εντός της Ελλάδας αλλά και σ’ όσους βρίσκονται διασκορπισμένοι σ’ όλα τα μέρη της γης. Είμαι σίγουρος, ότι η σκέψη ολονών μας, που λείπουμε αυτή τη γιορτινή μέρα από το χωριό μας, είναι στραμμένη ολημερίς εκεί.Στην εκκλησία, στην πλατεία, στους δρόμους του, στο πατρικό μας…Και όλοι θα αναπολούμε, τα όμορφα πανηγύρια του παλιού καιρού, τότε που τα σπίτια ήταν γεμάτα κόσμο και οι δρόμοι έσφυζαν από ζωή. Τους “πανηγυρτζήδες”, με τους πάγκους στημένους στον κεντρικό δρόμο του χωριού, με τα λογής λογής παιχνίδια αραδιασμένα στη σειρά. Κι εμείς, παιδιά τότε, με τί χαρά και περιέργεια αλήθεια, να τα χαζεύουμε και να τα πιάνουμε στα χέρια μας, μιας και δεν μπορούσαμε να τα αγοράσουμε όλα.Τη γριούλα με το καροτσάκι και τα λουκούμια με το “παιχνίδι πιστόλι” μπροστά από ένα κυκλικό, γαλάζιο, με άσπρους αριθμούς ξύλινο δίσκο, που το γύριζε με το χέρι της, και πατούσαμε τη σκανδάλη να κερδίσουμε όσο πιο πολλά λουκούμια γίνεται. Σαν μια ασπρόμαυρη φωτογραφία την έχω αποτυπωμένη στη μνήμη μου ακόμη, που ερχόταν από την Ορεστιάδα, οκτώ χιλιόμετρα μακριά, με τα πόδια, σκουντώντας το καροτσάκι της και αγκομαχώντας, για να κερδίσει αυτή την ημέρα τον “επιούσιό” της.Τον παγωτατζή Γκαρίπη, με την χαρακτηριστική τρίκυκλη μοτοσυκλέτα του, και τα νόστιμα παγωτά “ΆΡΙΣΤΟΝ”. Και στο παλιό πικάπ που είχε πάνω από το κιβώτιο – ψυγείο, να παίζει το τραγούδι “Αμάν Κατινακι μου, είσαι το μεράκι μου”.Και ο ήχος της μουσικής να διασκορπίζεται και να ψυχαγωγεί όλο εκείνο το πλήθος που είχε μαζευτεί από τα γειτονικά χωριά. Και όταν αργά, προς τας μεσάνυχτα, το πλήθος διαλυόταν, οι έμποροι μάζευαν την πραμάτεια τους, η ησυχία και γαλήνη απλωνόταν πάνω από το χωριό.Λες και τίποτα δεν είχε γίνει, λες και μόνο μια γλυκιά ανάμνηση σου είχε απομείνει από εκείνη τη μαγεία της γιορτινής ημέρας. Μια ανάμνηση που την κουβαλάμε όλοι μας μέσα μας μέχρι σήμερα.Και κάθε χρόνο τέτοια ημέρα που γιορτάζει το χωριό μας, την ημέρα της Αναλήψεως, αυθόρμητα, αναπολούμε και λαχταρούμε όλοι μας εκείνες τις όμορφες, αλλοτινές εποχές…Και πάλι χρόνια πολλά σε όλους!
