*Γράφει ο Παναγιώτης Β. Πεντζουρίδης – Δημοσιογράφος, Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων.
O Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων Παν. Πεντζουρίδης
Η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν προέκυψε με τη λογική του “ώριμου φρούτου” όπως θέλουν να διαδίδουν οι άνθρωποι της Κουμουνδούρου! Ηταν συνειδητοποιημένη η ψήφος των ελλήνων ψηφοφόρων, που επιζητούσαν την αλλαγή σε κάθε επίπεδο και κυρίως στην άσκηση κυβερνητικής πολιτικής στα οικονομικά και εθνικά ζητήματα.
Αν και απαξιώθηκε όλο το χρονικό διάστημα που άσκησε αντιπολίτευση, εντούτοις απέδειξε ότι ήταν απο καιρό έτοιμος να αναλάβει τα ηνία διακυβέρνησης της χώρας!
Αυτό βεβαίως, δεν ισχύει για το σύνολο του κυβερνητικού σχηματισμού, αλλά στο μέγιστο βαθμό οι επιλογές προσώπων, δεν πρόδωσαν τον πρωθυπουργό και άρα το έργο που είχε προγραμματιστεί υλοποιήθηκε κατά το δυνατόν!
Απο τον Ιούλιο του 2019, τούτη η κυβέρνηση δεν πέρασε και λίγα!
Το οξύμωρο; Δεν άλλαξε όλα τα στελέχη που κανείς θα περίμενε. Εκανε υπερβάσεις, εντός και εκτός κόμματος, εντός και εκτός κυβέρνησης. Δόγμα του, ήταν και παραμένει η αποτελεσματικότητα του κυβερνητικού σχήματος.
Ομολογουμένως, όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί του, δεν τον ακολούθησαν, δεν αντιλήφθηκαν το άλμα στην νέα πολιτική πραγματικότητα, την ταχύτητα, τους ελιγμούς και το αποτέλεσμα.
Ο ίδιος παρακολουθεί ως πραγματικός μάνατζερ τους συνεργάτες του!
Το Μαξίμου, δεν έχει ζήσει άλλες τέτοιες ημέρες!
Πολιτικοί πέρασαν πολλοί και μάλιστα με ιστορία!
Μάνατζερ πολιτικής, ίσως ο Κυριάκος Μητσοτάκης να είναι ο δεύτερος μετά τον πρώτο διδάξαντα Ανδρέα Παπανδρέου. Και για να μην παρεξηγηθώ, ομιλώ περι μανατζερ πολιτικής. Ετσι ξεκίνησε την περίοδο 1981-85 ο Ανδρέας Παπανδρέου, έτσι πορεύεται στην νέα τάξη πολιτικών πραγμάτων ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Δεν ομοιάζει σε τίποτα απο τον παραδοσιακό πολιτικό πατέρα του Κων/νο Μητσοτάκη, δεν ακολουθεί την πολιτική Καραμανλή, δεν θέλει να ακουμπήσει την πολιτική σχολή Αβέρωφ, και φυσικά αποτάσσεται κάθε έννοια πολιτικής προκατόχων του στο Μαξίμου!
Είναι ένα περίεργο σύμπλεγμα σκέψης και πράξης ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αφήνει το δικό του στίγμα, σε κάθε στιγμή και φορά που επιχειρεί. Δεν αφήνει κάτι στην τύχη του. Δεν περιμένει να του πουν. Το ψάχνει. Δεν βασίζεται στο βαρύ πολιτικό του όνομα ή στη διεθνή αποδοχή της προσωπικότητάς του. Δίνει μάχη να δημιουργήσει την τεχνοκρατική πολιτική της νέας πολιτικής δημοκρατίας στην Ελλάδα!
Αν και ο γράφων είναι τοις πάσι γνωστό ότι ουδέποτε ανήκε στο κόμμα που προΐσταται ο κ. Μητσοτάκης, εντούτοις, δεν μπορεί παρά να αναγνωρίσει τα θετικά της διακυβέρνησής του, μέχρι και σήμερα, ιδιαίτερα στους τομείς της εθνικής πολιτικής και της πολιτικής προστασίας του πολίτη στην υγεία!
Άλλωστε τα εύσημα ο Ελλην Πρωθυπουργός τα έλαβε διεθνώς, οπότε δικά μας έπονται πολλαπλώς!
Μέχρις εδώ όμως όλα καλώς!
Το μεγάλο στοίχημα του κ. Μητσοτάκη είναι η επόμενη ημέρα! Τόσο στην επανεκκίνηση της Εθνικής Οικονομίας αλλά και στη διαχείριση των Εθνικών Θεμάτων, που απασχολούν άμεσα τη χώρα και τους Ελληνες.
Η οικονομία δεν χρειάζεται μόνο επανεκκίνηση, αλλά ένα θεσμικό πλαίσιο το οποίο θα βάλει στόχους για την επόμενη πενταετία. Η συνεχιζόμενη κρίση αλλά και η πανδημία, έφεραν την ελληνική οικονομία στους χειρότερους δείκτες της, τώρα που η εμπιστοσύνη των διεθνών αγορών έδειχνε να ανοίγει την “αγκαλιά” της στην Ελλάδα.
Η επιδοματική πολιτική που τόσο κατήγγειλε η παρούσα κυβέρνηση ως αντιπολίτευση, δεν θα μπορούσε να αποτελεί λύση, παρα μόνο ένα “ισχυρό παυσίπονο” για τους λαβωμένους επαγγελματίες των πολυ μικρών και μικρών επιχειρήσεων, που είναι η ραχοκοκκαλιά της ελληνικής οικονομίας.
Η Ελλάδα, χρειάζεται, απαιτείται και πρέπει να βγει στο προσκήνιο.
Ο τουρισμός, η μεγάλη “βιομηχανία” του τριτογενούς τομέα, φέτος και τα επόμενα τρία χρόνια δεν έχει ανταγωνιστή. Η Τουρκία καταρρέει, η Ισπανία δεν ανορθώνει, η Ιταλία ομοίως και η Λιβύη όσο και η Αίγυπτος δεν κατορθώνουν να ορθοποδήσουν.
Ο πρωτογενής τομέας, πρέπει να πάψει να “ζει” με επιδοτήσεις. Εδώ και τώρα πρέπει να επιστρέψουν στη γη όλοι αυτοί που μπορούν και πρέπει να παράξουν.
Και τέλος, στον πολύπαθο μεταποιητικό τομέα, πρέπει να δοθούν χρηματοδοτήσεις εκτός τραπεζών, ίσως και με την επαναλειτουργία του πάλαι ποτέ αναπτυξιακού ΕΟΜΜΕΧ, χωρίς κριτήρια σκοπιμότητας τραπεζικού οφέλους, αλλά ώθησης της παραγωγικής οικονομίας. Δεν μπορεί την επιχειρηματικότητα να την διώκει άλλο αυτό το κράτος. Δεν είναι εχθρός της Ελληνικής Οικονομίας ο έλληνας επιχειρηματίας. Το αντίθετο. Είναι ο παράγων οικονομικό αποτέλεσμα, ο παράγων φόρους, ο παράγων θέσεις εργασίας!
Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Ελληνα Πρωθυπουργού!
Μία Ισχυρή Ελλάδα. Με Ισχυρή Οικονομία. Με Ισχυρή Μεσαία Τάξη. Με Ισχυρούς Επιχειρηματίες. Με Ισχυρούς Εργαζόμενους. Με Ισχυρούς Πολίτες!
Αυτή Ελλάδα, της Ανάπτυξης, της Παραγωγής και του Πλούτου, θα μπορέσει να σταθεί ανάχωμα στις όποιες επιδιώξεις εξωθεσμικών που επιβουλεύονται των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων.
Αυτή η Ελλάδα, θα είναι η ασπίδα ενός Ισχυρού Εθνους, που υπερασπίζεται και τα Ευρωπαϊκά Ιδεώδη.
-Κύριε Πρωθυπουργέ, ο λόγος πλέον σε εσάς…
