Όπως σε κάθε Εθνική Επέτειο, έτσι και φέτος, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Κωνσταντίνος Φλώρος, με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1821, έστειλε μήνυμα για την πιο μεγαλειώδη μέρα στην Νεότερη Ιστορία.
Αξιωματικοί, Ανθυπασπιστές, Υπαξιωματικοί, Στρατιώτες, Ναύτες, Σμηνίτες, Εθνοφύλακες και Πολιτικό Προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων,
Σαν σήμερα πριν από 202 χρόνια ξημέρωνε η πιο λαμπρή, η πιο σημαντική, η πιο μεγαλειώδης μέρα στην Νεότερη Ιστορία μας!
Σαν σήμερα, στις 25 Μαρτίου του 1821, η σπίθα γινόταν πυρκαγιά κι η ορμή των Ελλήνων ξεχυνόταν σαν πυρακτωμένη λάβα μέσ’ απ’ τα έγκατα της μαύρης σκλαβιάς, σαρώνοντας τα πάντα στο πέρασμά της!
Σαν σήμερα ολόκληρος ο ελλαδικός χώρος πλημμύριζε μπαρούτι κι απ’ τα στόματα των προγόνων μας ακουγόταν παντού η ίδια ανατριχιαστική ιαχή: «Ελευθερία ή Θάνατος!»
«Ομοφώνως αποφασίσαμεν όλοι ή να ελευθερωθώμεν ή να αποθάνωμεν! Εστερημένοι από όλα τα δίκαιά μας αποφασίσαμεν να λάβωμεν τα άρματα και να ορμήσωμεν κατά του τυράννου»!
Αυτό θέλησαν, αυτό συναποφάσισαν, αυτό ορκίστηκαν γονατιστοί μπροστά στην Ωραία Πύλη της Αγίας Λαύρας, κι αυτό μετουσίωσαν σε πράξη οι Έλληνες της θρυλικής Γενιάς του 1821! Μια χούφτα άνθρωποι απλοί, βασανισμένοι, στερημένοι απ’ όλα τα δίκαιά τους, δίχως όπλα και εξοπλισμό, αμάθητοι στις πολεμικές τακτικές, κουβαλώντας στους ώμους τους το βάρος της σκλαβιάς τεσσάρων αιώνων…
Κι όμως αυτοί οι λίγοι, αυτοί οι απλοί και χιλιοβασανισμένοι Έλληνες, όρθωσαν το θεόρατο μπόι της ψυχής τους απέναντι στον εχθρό και έπεσαν με ακράτητη δύναμη μέσα στη φωτιά και στο καμίνι του Αγώνα! Κι ας είχαν ν’ αντιμετωπίσουν μια ολόκληρη αυτοκρατορία! Κι ας έλεγε η ψυχρή λογική ότι η Επανάσταση ήταν καταδικασμένη! Κι ας ήταν οι δυνάμεις του εχθρού πολλαπλάσιες! Κι ας μην ήταν ευνοϊκές οι διεθνείς συγκυρίες! Εκείνοι όμως τόλμησαν! Δεν αναζήτησαν προφάσεις και άλλοθι για να μην πολεμήσουν! Δεν έκαναν σταθμίσεις και υπολογισμούς… Μόνο τόλμησαν! «Θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία»!
«Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα», διηγείται ο Κολοκοτρώνης, «…ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας»!
Μ’ αυτήν την φλογερή επιθυμία, μ’ αυτό το πύρωμα στην καρδιά ξεσηκώθηκε το Έθνος κι άρχισε να πολεμάει! Να πολεμάει, να δείχνει την αρετή και την μεγαλοσύνη του κι ολοένα να βαδίζει προς την Λευτεριά του! Στο Βαλτέτσι και στα Δολιανά, στα Δερβενάκια και στην Γραβιά, στο Δίστομο και στη Γράνα, στο Μεσολόγγι και στην Αράχωβα, στην Αλαμάνα και στο Μανιάκι, στους Μύλους και στην Πέτρα, στον Γέροντα και στην Μυκάλη και σε τόσα άλλα γνωστά ή λιγότερο γνωστά τοπωνύμια, οι Έλληνες έγραψαν νέους Μαραθώνες, νέες Θερμοπύλες, νέες Σαλαμίνες και νέες Πλαταιές, τρομάζοντας τόσο πολύ τους εχθρούς τους, που «ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακριά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρὸς καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα»!, όπως μας λέει ο Γέρος του Μοριά.
Αυτούς τους Ήρωες με ήτα κεφαλαίο που τα έδωσαν όλα για την Ελευθερία τιμούμε και θυμόμαστε σήμερα! Αυτούς που χάραξαν με βαθιά γράμματα στην πλάκα της Ιστορίας πως «η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με αίμα»!
Πρώτον και κορυφαίο όλων, τον αθάνατο Γέρο του Μοριά, τον Πατριάρχη όλων των νεότερων Ελλήνων και ιδίως ημών των στρατιωτικών, τον Αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη. «Του Λεωνίδα το σπαθί, Κολοκοτρώνης το φορεί!», τραγουδούσαν τότε με καμάρι οι Έλληνες για τον Αρχηγό τους.
Και μαζί μ’ αυτόν, τον αψύ κι αθυρόστομο Γιο της Καλογριάς, τον Γεώργιο Καραϊσκάκη, τον μαρτυρικό Αθανάσιο Διάκο, τον ανεπανάληπτο Νικήτα Σταματελόπουλο, τον ορμητικό Γρηγόριο Δικαίο-Παπαφλέσσα, τον λεοντόκαρδο Μάρκο Μπότσαρη, τον αγέρωχο Οδυσσέα Ανδρούτσο, τον θρυλικό Κωνσταντίνο Κανάρη, τον μεγάλο ναυμάχο Ανδρέα Μιαούλη, τις ατρόμητες καραβοκύρισσες Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα και Μαντώ Μαυρογένους.
Τιμή και δόξα σε αυτούς που μας ελευθέρωσαν! Τιμή και δόξα σε όλους εκείνους τους επώνυμους κι ανώνυμους Έλληνες αγωνιστές, προεστούς, λόγιους, εμπόρους, κληρικούς, χωρικούς και ναυτικούς που έβαλαν υπογραφή με το αίμα τους κάτω απ’ τη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως της Ελλάδας!
Τιμή και δόξα επίσης σ’ εκείνους που μέσα στο σκοτάδι της μακραίωνης σκλαβιάς κράτησαν ζωντανή και ανόθευτη την γλώσσα μας, την πίστη μας, την εθνική μας συνείδηση και την ελπίδα της Ελευθερίας: από τις μυθικές μορφές των Κλεφταρματολών των βουνών ως τις σεβάσμιες προσωπικότητες των μεγάλων Δασκάλων του Γένους και τους απλούς και ακούραστους ιερείς των χωριών και των πόλεων!
Άνδρες και γυναίκες των Ενόπλων Δυνάμεων,
Η 25η Μαρτίου υπερβαίνει κατά πολύ τα όρια του απλού ιστορικού γεγονότος. Η 25η Μαρτίου είναι η ακατάφλεκτη βάτος, η ζώσα αλήθεια του Ελληνισμού! Από εκείνη την μεγαλειώδη μέρα ξεκίνησαν όλα, από εκείνη τη ιερή μέρα απορρέουν όλα, εκείνη τη μέρα άνοιξε το μονοπάτι που έγινε κατόπιν δρόμος κι ύστερα λεωφόρος διάπλατη που φτάνει μέχρι και το σήμερα! Εκείνη τη μέρα αχνοφάνηκε πάνω στον παγκόσμιο χάρτη το όνομα της ΕΛΛΑΔΑΣ, σ’ εκείνο ακριβώς το σημείο του χάρτη που μας έμαθε και μας ξέρει η Ιστορία, η Ιστορία τριών και πλέον χιλιάδων χρόνων!
Διότι δεν είμαστε χθεσινοί σ’ αυτήν τη γειτονιά, είμαστε οι παλαιότεροι, οι αρχαιότεροι σε αυτήν την Χερσόνησο. Κι εδώ σκοπεύουμε να παραμείνουμε στον αιώνα των άπαντα!
Κι αυτό μπορούν να το εγγυηθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της Πατρίδας! Αυτό το εγγυάται η τεράστια ισχύς των Όπλων μας, που είναι Όπλα Αποτροπής και Ειρήνης, είναι Όπλα προάσπισης και διαφύλαξης της Ελευθερίας, της Ανεξαρτησίας και της Αξιοπρέπειας της Ελλάδος, είναι Όπλα που εγγυώνται την ασφάλεια του κάθε Έλληνα πολίτη από οποιονδήποτε εξωτερικό κίνδυνο, χθες, σήμερα, πάντα. Εις το διηνεκές.
Εύχομαι από καρδιάς η πύρινη και καθολική εξόρμηση της 25ης Μαρτίου του 1821 για την Εθνική Παλιγγενεσία να σας συντροφεύει, να ατσαλώνει την ψυχή σας, να φωτίζει το νου σας και να σας καθοδηγεί παντού όπου υπηρετείτε, στα πυροβόλα, στα άρματα, στα Κέντρα Επιχειρήσεων, στα Φυλάκια, στα πολεμικά πλοία, στα υποβρύχια, στα πιλοτήρια, στα ραντάρ και σε όλες τις επάλξεις, τους βράχους και τα χαρακώματα από τους Οθωνούς ως το Καστελόριζο και από το Ορμένιο ως τη Γαύδο!
Εκεί που χτυπάει η καρδιά αυτού του υπέροχου Έθνους, του μοναδικού. Του Έθνους των Ελλήνων. Του Έθνους των Ελλήνων απανταχού Γης.
Η Παναγία, η Υπεραγία Θεοτόκος, η Υπέρμαχος Στρατηγός της Ελλάδος που σήμερα γιορτάζουμε τον Ευαγγελισμό της, να σκεπάζει και να προστατεύει εσάς και τις οικογένειές σας!
Το αθάνατο Πνεύμα του 1821, το ακαταμάχητο Πνεύμα της «ανδρειωμένης Λευτεριάς», ας είναι η Έμπνευση, ο Φάρος και ο Οδηγός σας! Και είναι!
Και στα δύσκολα και στα εύκολα. Και στις ανηφόρες και στις κατηφόρες. Πάντα και παντού! Μ’ αυτό κοιμόμαστε και ξυπνάμε στις Ένοπλες Δυνάμεις. Μ’ αυτό ζούμε, δουλεύουμε και πορευόμαστε. Απ’ αυτό αντλούμε και θα αντλούμε τη δύναμη μας.
Αυτό το Έθνος, το Έθνος των Ελλήνων, έχει περάσει πολλά, πάρα πολλά, κι όμως ζει, και πάντοτε θα ζει!
Χρόνια Πολλά σε όλους σας!!!
Χρόνια Πολλά στην Ελλάδα μας!!!
Ζήτω το ένδοξο και ηρωϊκό 1821!
Ζήτωσαν οι Ένοπλες Δυνάμεις!!!
Να σας έχει ο Θεός καλά!
