*Άρθρο των: Kursat Gok – Aykan Erdemir
Οι Ρώσοι ολιγάρχες είναι οι πρωταρχικοί παράγοντες για τον κλεπτοκρατικό αυταρχισμό του Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, αλλά δεν είναι οι μόνοι. Οι δραστηριότητες του Τούρκου επιχειρηματία Ethem Sancak, ενός από τους στενότερους πολιτικούς συμμάχους του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, καταδεικνύουν πώς η Ρωσία ασκεί επιρροή ακόμη και στα κράτη μέλη του ΝΑΤΟ μέσω επιχειρηματικών προσώπων που ευθυγραμμίζονται με την αντιδυτική κοσμοθεωρία του Κρεμλίνου.
Ο Sancak εμφανίστηκε στο ρωσικό ειδησεογραφικό κανάλι RBC νωρίτερα αυτό το μήνα για να υποστηρίξει ότι το ΝΑΤΟ είναι ο κύριος ένοχος στην Ουκρανία, αποκαλώντας τη διατλαντική συμμαχία «καρκινικό όγκο» στον τουρκικό πολιτικό οργανισμό. Επανέλαβε επίσης τα σημεία συζήτησης του Κρεμλίνου που παρουσίαζαν τη δράση του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας ως απειλή για την Τουρκία: «Δεν θα συμμετάσχουμε στις κυρώσεις, γιατί αν πέσει η Ρωσία, η Τουρκία θα διχαστεί. Και αν πέσει η Τουρκία, το ίδιο ισχύει και για τη Ρωσία».
Ο Sancak, πρώην μέλος της εκτελεστικής επιτροπής του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν με ισλαμικές ρίζες, μίλησε στο RBC ενώ επισκέφθηκε τη Μόσχα μαζί με μέλη του Μαοϊκού Πατριωτικού Κόμματος (VP) της Τουρκίας, εχθρούς του Ερντογάν που έγιναν τακτικοί σύμμαχοι που μοιράζονται η ατζέντα του να στρέψει την Τουρκία προς την Κίνα, το Ιράν και τη Ρωσία. Η συναδέλφωση με τους μαοϊκούς μπορεί να φαίνεται ασυνήθιστο για έναν ολιγάρχη, ωστόσο η πορεία του Σαντζάκ προς το πολιτικό Ισλάμ ξεκίνησε τη δεκαετία του 1970 με τον ακτιβισμό της νεολαίας του στις τάξεις του μαοϊκού κινήματος της Τουρκίας.
Κατά τη διάρκεια των προπτυχιακών του σπουδών στη διοίκηση επιχειρήσεων στο Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης, ο Sancak ήταν μέλος του Επαναστατικού Εργατικού και Αγροτικού Κόμματος της Τουρκίας (TIIKP), για το οποίο αργότερα υπηρέτησε ως επαρχιακός πρόεδρος στο Ντιγιαρμπακίρ. Οι συνομήλικοί του παρατήρησαν τον ενθουσιασμό του για τον «μετασχηματισμό της κοινωνίας» σύμφωνα με τις μαοϊκές γραμμές. Ο Sancak εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα ως δημοσιογράφος μεταξύ 1976 και 1978 προτού μετακομίσει στη φαρμακευτική βιομηχανία, ανεβαίνοντας τις βαθμίδες της για να γίνει πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου της Τουρκικής Ένωσης Φαρμακευτικών Αποθηκών από το 2004 έως το 2010.
Η συγχώνευση επιχειρήσεων και πολιτικής του Sancak έφτασε σε ένα νέο επίπεδο όταν διευκόλυνε την εξαγορά των ανεξάρτητων μέσων ενημέρωσης από τον Ερντογάν. Το 2014, ο Sancak απέκτησε το ήμισυ του τουρκικού ομίλου μέσων μαζικής ενημέρωσης Star Media Group από τον φιλοκοσμικό ιδιοκτήτη του. Ο Σαντζάκ έφτασε έτσι στον έλεγχο ενός εθνικού ραδιοτηλεοπτικού φορέα, δύο εθνικών εφημερίδων, πέντε περιοδικών και δύο ραδιοφωνικών καναλιών. Αυτά τα μέσα στη συνέχεια έγιναν όχι μόνο φερέφωνα της κυβέρνησης, αλλά και βασικά μέσα για την προώθηση αντιδυτικών θεωριών συνωμοσίας . Σε συνέντευξή του το 2015 , ο Sancak δήλωσε ότι στόχος του ήταν να δημιουργήσει ένα «φιλο-ασιατικό μέσο» που θα «έσπασε την επιρροή των δυτικών μέσων ενημέρωσης που στριμώχνουν [την Τουρκία] τα τελευταία 500 χρόνια με τη λαβή που μοιάζει με μέγγενη». Τρία χρόνια αργότερα, ο Sancak πούλησε τα ΜΜΕ του στον Hasan Yeşildağ, σύμφωνα με πληροφορίες μαφιόζος πιστός στον Ερντογάν. Ο Yeşildağ ήταν ο προσωπικός σωματοφύλακας του Ερντογάν όταν ο τελευταίος εξέτισε ποινή φυλάκισης 10 μηνών το 1998.
Ο Sancak αναδείχθηκε επίσης βασικός παράγοντας στις προσπάθειες του Ερντογάν να οικοδομήσει μια εγχώρια αμυντική βιομηχανία που ανήκει στους πιστούς του, ως μέρος των φιλοδοξιών του να ακολουθήσει μια εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας λιγότερο περιορισμένη από τους συμμάχους της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ. Το 2014, μία από τις εταιρείες του Sancak έγινε ο μοναδικός πλειοδότης σε δημόσιο διαγωνισμό για την τουρκική εταιρεία κατασκευής τεθωρακισμένων οχημάτων BMC, την οποία η κυβέρνηση Ερντογάν είχε απαλλοτριώσει από τον φιλοκοσμικό ιδιοκτήτη της τον προηγούμενο χρόνο. Ο Sancak απέκτησε τις μετοχές του στην BMC για 360 εκατομμύρια δολάρια , 20 τοις εκατό κάτω από την αγοραία αξία της εταιρείας. Τα πούλησε πέρυσι για 480 εκατομμύρια δολάρια , αποφέροντας ένα πολύ όμορφο κέρδος .
Ο Sancak δεν είχε κανέναν ενδοιασμό να αντικαταστήσει τη μαοϊκή κοσμοθεωρία του με τον ισλαμισμό του Ερντογάν, δύο ιδεολογίες που μοιάζουν μεταξύ τους στην αντιδυτική τους στάση. Σε μια συνέντευξη του 2019 σε μια ισλαμιστική καθημερινή, ο Sancak δήλωσε: «Για μένα, ένας ορθός Άραβας που προσκολλάται στο Ισλάμ αξίζει 50 Τούρκους που πούλησαν την ψυχή τους στη Δύση». Μια δεκαετία πριν, ο Sancak είπε : «Μια φορά κι έναν καιρό, με ενδιέφεραν ο Καρλ Μαρξ και ο Μάο, τώρα είμαι ερωτευμένος με τον Ταγίπ Ερντογάν». Ο Sancak, ο οποίος έφτασε στο σημείο να περιγράψει τη στοργή του για τον Ερντογάν ως «θεϊκή αγάπη», προειδοποίησε επίσης σε μια συνέντευξη το 2019 ότι θα άρχιζε να εναντιώνεται στον Ερντογάν εάν σταματήσει να πολεμά τους Αμερικανούς και εγκαταλείψει το ρωσικό σύστημα αεράμυνας S-400.
Ο Sancak ωθεί επίσης μια φιλορωσική θέση στη Συρία. Κατά τη διάρκεια μιας ομιλίας του 2020 , παρουσίασε τη Συρία ως «ένα πεδίο όπου οι ασιατικές δυνάμεις αμφισβητούν τις δυνάμεις του Ατλαντικού». Στη συνέχεια, ο Sancak προειδοποίησε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες προσπαθούν πάντα να “μας εξαπατήσουν” και η Τουρκία πρέπει να επιλέξει με σύνεση τον στρατηγικό της εταίρο και να μην πέσει στην παγίδα της Ουάσιγκτον.
Ομοίως, ο Sancak κάνει ό,τι περνά από το χέρι του για να εξομαλύνει τις πιθανές εντάσεις μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας, και ως εκ τούτου να διατηρήσει το φράχτη της κυβέρνησης Ερντογάν μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας. Όταν η πώληση μη επανδρωμένων αεροσκαφών Bayraktar TB-2 από μια τουρκική εταιρεία στην Ουκρανία έγινε ένα επώδυνο σημείο μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας, ο Sancak υποστήριξε στο RBC, το ρωσικό ειδησεογραφικό κανάλι, «[η Τουρκία] δεν γνώριζε ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη Bayraktar θα χρησιμοποιούνταν με αυτόν τον τρόπο κατά την πώληση τους.” Αυτό απηχεί τα σχόλια που έκανε ο Υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Γιαβούζ Σελίμ Κιράν όταν δήλωσε ότι η Άγκυρα δεν παρείχε αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Κίεβο ως στρατιωτική βοήθεια, λέγοντας: «Είναι προϊόντα που αγόρασε η Ουκρανία από ιδιωτική εταιρεία».
Καθώς η κυβέρνηση του Ερντογάν συνεχίζει να στριμώχνει τις θέσεις του ΝΑΤΟ και της Ρωσίας στον πόλεμο της Ουκρανίας, δημόσια πρόσωπα όπως ο Σαντζάκ που διώχνουν τα σημεία συζήτησης στο Κρεμλίνο και βοηθούν στη διατήρηση εγκάρδιων σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας θα μπορούσαν να αποδειχθούν τόσο πολύτιμα για τον Πούτιν όσο και οι πιστοί του ολιγάρχες.
Καθώς ο Ερντογάν παραμένει δεσμευμένος να αντιταχθεί σε οποιεσδήποτε κυρώσεις κατά της Ρωσίας, η έκκληση της Τουρκίας ως επιτρεπόμενης δικαιοδοσίας θα μπορούσε να προσελκύσει Ρώσους ολιγάρχες όχι μόνο να μεταφέρουν τις επιχειρήσεις και τον πλούτο τους στην Τουρκία αλλά και να ενώσουν τις δυνάμεις τους με τους φιλορωσικούς μεγιστάνες της Τουρκίας. Ο πόλεμος της Ουκρανίας είναι άλλη μια υπενθύμιση ότι η απώθηση ενάντια στις ηγεμονικές φιλοδοξίες του Πούτιν απαιτεί να προχωρήσουμε πέρα από την επιβολή κυρώσεων σε Ρώσους ολιγάρχες με την εφαρμογή μέτρων κατά της διαφθοράς που στοχεύουν επίσης τα κλεπτοκρατικά δίκτυα παγκοσμίως που διευκολύνουν τις επιχειρήσεις επιρροής του Κρεμλίνου στη Δύση.
