Ο Άγιος Γεώργιος είναι ο μοναδικός άγιος τον οποίο τιμούν χριστιανοί και μουσουλμάνοι, παράδοση που ανάγεται στα χρόνια ακόμη που η οθωμανική αυτοκρατορία εκστράτευε για την κατάκτηση των χριστιανικών ή ελληνικών περιοχών.
Χιλιάδες είναι οι μουσουλμάνοι που συρρέουν στα μοναστήρια της Μέσης Ανατολής για να τιμήσουν τον Άγιο Γεώργιο του οποίου τη μνήμη γιορτάζει σήμερα 23 Απριλίου, η Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το παράδοξο φαινόμενο του προσκυνήματός του από τους μουσουλμάνους χάνεται στο διάβα των αιώνων.
Τρεις είναι οι λόγοι που οι μουσουλμάνοι λατρεύουν τον Αγιο Γεώργιο:
Το πράσινο χρώμα της στολής του, που για εκείνους σημαίνει τη ζωή, και γι΄ αυτό τον ονομάζουν «ο Πράσινος», δεύτερον, είναι επειδή πολλοί μουσουλμάνοι δήλωναν ότι βίωναν τα θαύματά του και, τρίτον, επειδή ως τροπαιοφόρος με το ξίφος και τη στολή, τους προκαλούσε φόβο και σεβασμό.
Αυτός ο σεβασμός των μουσουλμάνων φαίνεται και από το γεγονός ότι όλα τα μοναστήρια του Αγίου Γεωργίου που βρίσκονται στη Μέση Ανατολή διασώθηκαν και δεν γκρεμίστηκαν, όπως άλλωστε και οι ναοί που είναι αφιερωμένοι στην Παναγία.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Αγιος Γεώργιος έζησε στα τέλη του 3ου αιώνα και στις αρχές του 4ου. Ηταν αξιωματικός του ρωμαϊκού στρατού και διακρίθηκε για τον ηρωισμό του.
Πηγαίνοντας στα Ιεροσόλυμα, διαπιστώνουμε ότι πολλά σπίτια έχουν τοποθετήσει πάνω από την κεντρική θύρα, χαραγμένο σε πέτρα, τον Άγιο Γεώργιο.
Αυτό εξηγείται από το γεγονός ότι σε όλη τη χριστιανική οικουμένη, ο άγιος Γεώργιος είναι ο αγαπημένος άγιος του λαού, αλλά και γιατί καταγόταν η μητέρα του από τη Λύδα της Παλαιστίνης, όπου βρίσκεται ο τάφος του, στα θεμέλια μιας μεγαλόπρεπης Εκκλησίας, αφιερωμένης στο όνομά του. Αυτό είναι το πρώτο προσκύνημα των χριστιανών, που επισκέπτονται τους Αγίους Τόπους.
Εκείνο όμως που ιδιαίτερα μας εκπλήσσει και μας συγκινεί, είναι η “ευλάβεια” που δείχνουν στον Άγιο Γεώργιο οι Μουσουλμάνοι. Μια ευλάβεια που ασφαλώς δεν στηρίζεται στη χριστιανική πίστη, αλλά στο δέος και την ελπίδα, ότι είναι ο Άγιος που κάνει πολλά θαύματα και βοηθά όλο τον κόσμο που τον παρακαλεί κι εκείνους ακόμη που δεν είναι χριστιανοί.
Κυρίως λοιπόν τα θαύματα, είναι που κάνουν τόσο προσφιλή και δυνατό σε πνευματική χάρη τον Άγιο Γεώργιο και γι αυτό καταφεύγουν σ αυτόν, με τόση εμπιστοσύνη οι Μουσουλμάνοι.
Δεν είναι όμως όνο η Παλαιστίνη, ο τόπος που σέβονται τον Άγιο Γεώργιο οι Μουσουλμάνοι. Είναι και η Κωνσταντινούπολη.
Από τον Αλέξανδρο Μασσαβέτα που είναι δημοσιογράφος, συγγραφέας και ζει στην Κωνσταντινούπολη, παραθέτω μερικά αποσπάσματα, για την εορτή του Αγίου Γεωργίου στις 23 Απριλίου στη Μονή του Αγίου Γεωργίου Κουδουνά.
Ανήμερα του Αγίου Γεωργίου, στο καράβι για τα Πριγκιπόνησα, ταξίδευαν πολλοί μουσουλμάνοι, για την εορτή του Αγίου Γεωργίου. Ένα αγοράκι που καθόταν δίπλα μου, με ρώτησε σοβαρά προβληματισμένο:
“Πείτε μου, στον Άκη Γιώργη μιλάμε στον ενικό ή στον πληθυντικό; Πώς είναι το σωστό;” “Μπορείς να του μιλήσεις όπως θες και να του ζητήσεις ό τι θες” είπα στο παιδάκι και του χαμογέλασα. “Ανησυχεί πολύ για τη γιαγιά του που είναι άρρωστη και για την αδελφούλα του που πρέπει να εγχειρισθεί” μου είπε η μητέρα του παιδιού. Η οικογένεια άκουσε και μάλιστα στο τζαμί, ότι ο Άη Γιώργης είναι θαυματουργός και έσπευσε να ζητήσει τη βοήθειά του.
Κάθε 23 Απριλίου, συρρέουν χιλιάδες μουσουλμάνοι προσκυνητές στη Μονή του Άη Γιώργη Κουδουνά στην Πρίγκηπο. Μεταξύ έντεκα και δέκα πέντε χιλιάδες την επισκέπτονται ανήμερα της εορτής του. Συνολικά μαζί με τη Μεγάλη Εβδομάδα και τον 15αύγουστο, φτάνουν τις 30.000.
Ο ηλικιωμένος Πριγκηπιανός Δημήτρης Μαντατζήογλου, που χαίρει μεγάλης εκτίμησης στη Δημαρχία των Πριγκιποννήσων, μας εξηγεί:
“Σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή, οι Μουσουλμάνοι συρρέουν σε χριστιανικές εκκλησίες και αγιάσματα να προσκυνήσουν. Έχουν δε ιδιαίτερη αγάπη στον Άγιο Γεώργιο”. “Το φαινόμενο Μουσουλμάνοι να προσκυνούν τον άγιο Γεώργιο, δεν απαντάται μόνο στην Πόλη. Τα μοναστήρια του στην Αίγυπτο, τη Συρία και την Παλαιστίνη, προσελκύουν χιλιάδες’
Για τους πολλούς από τους Μουσουλμάνους αυτούς πιστούς, ο Άη Γιώργης αποτελεί τη μορφή ενός ήρωα, ενός πολεμιστή ενάντια στο κακό και δεν συνδέεται απαραίτητα με τη χριστιανική πίστη. Στην ίδια την Τουρκία, η εορτή του Άη Γιώργη της Πριγκήπου, αποτελεί το μαζικότερο προσκύνημα της χώρας. Χιλιάδες συρρέουν από όλη την Πόλη, αλλά και από την Ανατολία. Πολλά πινακίδα στην είσοδο του ναού, προφυλάσσουν από την ειδωλολατρία.
Ένα απ αυτά γράφει στα τουρκικά:
“Για να δεχθεί ο Θεός τις προσευχές μας, αρκεί να προσευχηθούμε με καθαρή καρδιά και με αγάπη”.
Οι σκηνές μέσα στην εκκλησία είναι πάντα συγκινητικές. Μητέρες με παιδιά, τυφλά ή παράλυτα, ζευγάρια που κρατούνται αμήχανα από το χέρι, νέοι που φιλούν τις εικόνες ευλαβικά και στη συνέχεια σηκώνουν τα χέρια τους σε προσευχή, κατά το μουσουλμανικό τυπικό. Ιερείς δέχονται τους προσκυνητές, ακούν την ευχή ή την παράκλησή τους, τους βάζουν να σκύψουν κάτω από το Πετραχήλι τους και τους διαβάζουν μια ευχή:
“Την δούλη του Θεού Αϊσέ…τον δούλον του Θεού Χαλίλ…εις το όνομα του Πατρός…”
Ο κ.Απόστολος που σήμερα ζει στη Θεσσαλονίκη κι έρχεται δύο τρεις φορές το χρόνο, για να βοηθήσει τη μονή, μας λέει:
“Πολλοί Ιμάμηδες (Τούρκοι Ιερείς) προτρέπουν τους πιστούς τους να έρθουν να τους διαβάσει ο παπάς, ιδίως αν τα παιδιά τους είναι άρρωστα. Πιστεύουν ότι ο Άγιος είναι θαυματουργός”.
“Ήρθαμε να προσευχηθούμε”, είπαν η Μιράι και η Νουρ, δασκάλες σε γερμανικό σχολείο της Πόλης.
Η εικόνα με τη μουσουλμανική φορεσιά
Πολωνός περιηγητής που επισκέφτηκε το Ηράκλειο τον 18ο αιώνα αναφέρει ότι είδε σε τζαμί την εικόνα του Αγίου Γεωργίου με μουσουλμανική φορεσιά. Ο Άη Γιώργης της Γρόττα είναι επίσης η μοναδική ορθόδοξη εκκλησία, που λειτουργούσε μέσα στην πόλη του Ρεθύμνου, επί Οθωμανοκρατίας κατά τα σκληρά χρόνια 1654 μέχρι 1844.
Ίσως η εξήγηση για τη μουσουλμανική λατρεία στον Άγιο να σχετίζεται με το γεγονός ότι είναι άγιος μαχητής.
Και σήμερα στη Θράκη οι μουσουλμάνοι πάνε στις εκκλησίες μαζί με τους χριστιανούς στην εορτή του Αγίου.
Η εικόνα που παρουσιάζουμε – σε «αναγεννησιακή» τεχνοτροπία- δημιουργήθηκε στα 1746 από τον ιερέα της εποχής Νικόλαο Καντούνη και υπάρχει στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο.