Γράφει ο Κωνσταντίνος – Τιμολέων Τόλιας
Αμυντικός Αναλυτής ΘΠΕ
Από τα παραπάνω γίνεται αντιληπτό πως ο εξοπλισμός της Χωροφυλακής δεν μπορεί να περιορίζεται σε ελαφρύ οπλισμό αλλά οφείλει να ενισχυθεί με βαρύτερο οπλισμό ώστε να είναι σε θέση να φέρει σε πέρας την αποστολή της.
Αρχίζοντας από τον ελαφρύ οπλισμό, αυτός μπορεί να περιλαμβάνει τυφέκια G3A3/A4,FN FAL/Para,M16A2,αραβίδες Μ4, υποπολυβόλα MP-5,οπλοπολυβόλα ΗΚ 11 και FN Falo,πολυβόλα MG-3 και FN MAG-58.Τα παραπάνω θα μπορούσαν να προέρχονται από τα αποθέματα του στρατού και της εθνοφυλακής μέσω μιας εσωτερικής ανακατανομής οπλισμού. Σε δεύτερο χρόνο, όταν τα οικονομικά το επιτρέψουν μπορεί να γίνει προμήθεια πιο σύγχρονων μέσων όπως, λειόκανων Μ-4 Super 90,τυφεκίων G-36,αραβίδων G-36K,υποαραβίδων G-36C, νέων πολυβόλων HK-121, υποπολυβόλων UMP-45 και όπλων προσωπική άμυνας P-90 και MP-7.Εκ τον ουκ άνευ είναι η απόκτηση βαρύτερου φορητού οπλισμού. Δεν θα προτείνουμε φυσικά την προμήθεια Κ/Β Α/Τ βλημάτων(αν και κάτι τέτοιο δεν αποκλείεται σε δεύτερο χρόνο) όμως η ύπαρξη ενός ελαφρού εύχρηστου φορητού εκτοξευτή ρουκετών όπως το RPG-29/32 ή το Panzerfaust 3LR θα προσέδιδε στα τμήματα Κινητής Χωροφυλακής την απαιτούμενη ισχύ πυρός ώστε να είναι σε θέση να ανταποκριθούν στις αποστολές που περιγράφηκαν παραπάνω. Υπό αυτό το πρίσμα ακόμη και η διάθεση από τα αποθέματα του στρατού ΠΑΟ των 90 mm, όλμων των 60 mm και 81 mm θα αποτελούσε βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Η υιοθέτηση τυφέκιων ελεύθερου σκοπευτή στο διαμέτρημα των 7,62 mm και 0.338 Lapua Magnum για το εξοπλισμό της κινητής Χωροφυλακής θα της προσέδιδε αποφασιστικό πλεονέκτημα σε αντιανταρτικό αγώνα ενώ το ίδιο θα μπορούσε να γίνει με την προμήθεια τυφεκίων ειδικών εφαρμογών όπως το M-82 Barrett. Απαραίτητη είναι η απόκτηση σύγχρονων αντιβαλλιστικών κρανών, αλεξίσφαιρων γιλέκων, αντιβαλλιστικών ασπίδων για χρήση από τις ομάδες εφόδου, θερμικών καμερών και καμερών νυκτερινής όρασης, συστημάτων επικοινωνίας καθώς και η δημιουργία ενός ολοκληρωμένου συστήματος C4I που θα καλύπτει τουλάχιστον την επιτήρηση ευαίσθητων και επίκαιρων τοποθεσιών και θα προσφέρει ανεμπόδιστη ροή πληροφοριών στα κατά τόπους επιχειρησιακά κέντρα.
Όσον αφορά τα οχήματα αυτά εστιάζονται σε σύγχρονα περιπολικά οχήματα, μοτοσυκλέτες, απλές και enduro,οχήματα ATV(“γουρούνες”) σύγχρονα οχήματα SUV και ημιφορτηγά. Πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια τα οχήματα να διαθέτουν κάποιο στοιχειώδες επίπεδο βαλλιστικής προστασίας χωρίς όμως υποβάθμιση των επιδόσεων στους τομείς της ταχύτητας και της ευελιξίας.
Περισσότερες προτάσεις μπορούν να κατατεθούν για τον εξοπλισμό της Χωροφυλακής με τεθωρακισμένα οχήματα, ερπυστριοφόρα και τροχοφόρα. Στην παρουσίαση της Γαλλικής Χωροφυλακής είδαμε ότι αυτή χρησιμοποιούσε παλιότερα τροχοφόρα τεθωρακισμένα οχήματα AML-90 και VBC-90 με πυροβόλο των 90 mm. Η προμήθεια αντίστοιχων οχημάτων μπορεί να φαίνεται μαξιμαλιστική αλλά είναι άκρως απαραίτητη προκειμένου η Χωροφυλακή να είναι σε θέση να ανταποκριθεί στην αποστολή της. Αναφέρουμε ενδεικτικά το Pandur II με πυροβόλο των 105 mm που μπορεί να κατασκευαστεί στην Ελλάδα από την ΕΛΒΟ και να εξοπλίσει τα Μηχανοκίνητα Συντάγματα Κινητής Χωροφυλακής. Άλλα οχήματα που μπορούν να μελετηθούν προς απόκτηση είναι τα TM-170, τα Dingo II κσι τα M1117 Guardian. Από ‘κει και πέρα η Γαλλική βιομηχανία προσφέρει πληθώρα λύσεων. Αναφέρουμε ενδεικτικά τα PVP, VBL(που υπηρετεί στον Ε.Σ) και VBR της Panhard σε διάφορες εκδόσεις, από έκδοση εσωτερικής ασφαλείας, μέχρι έκδοση ασφάλειας συνόρων και εξοπλισμένη έκδοση με σταθεροποιούμενη πλατφόρμα οπλισμού STAMP για πολυβόλα των 7,62 mm και 12,7 mm και πολυβομβιδοβόλα GMG των 40 mm.
Λύσεις βέβαια μπορεί να προτείνει και η Ελληνική πολεμική βιομηχανία. Θα μπορούσε π.χ η ΕΛΒΟ να προχωρήσει στην ανάπτυξη μιας θωρακισμένης έκδοσης του MS 240 με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων στα πρότυπα του τουρκικού Akrep και να το προσφέρει σε πληθώρα εκδόσεων για χρήση τόσο από τα σώματα ασφαλείας όσο και από τις Ε.Δ. Ταυτόχρονα η προμήθεια μιας έκδοση ειδικών επιχειρήσεων του οχήματος παρόμοια με την συλλογή “ΟΝΗΣΙΛΟΣ” που είχε αναπτύξει η Ε.Φ θα προσέδιδε στα τμήματα κινητής χωροφυλακής και χωροφυλακής ειδικών αποστολών στα νησιά και στην Θράκη μεγάλη ισχύ πυρός και ευκινησία.
Μια πρόχειρη λύση θα μπορούσε να είναι η παραχώρηση εκ μέρους του στρατού αριθμού ΤΟΜΠ Μ-113Α1 στα πρότυπα των Carabinieri και ο κατοπινός εκσυγχρονισμός τους με βάση κάποιο φθηνό πακέτο που κυκλοφορεί στην αγορά και έμφαση στη θωράκιση και στην προστασία του προσωπικού. Η Ισραηλινή πολεμική βιομηχανία έχει να προσφέρει εδώ μεγάλη γκάμα δοκιμασμένων λύσεων.
Επιτακτική είναι τέλος η ανάγκη προμήθειας οχημάτων εκτόξευσης νερού για riot control και χρήση λελογισμένης ισχύος υπό λεπτές πολιτικό-διπλωματικές συνθήκες(βλ. πιθανή αντιμετώπιση κάποιας οχλοκρατικής κατάστασης στη Θράκη ή αλλού).
Όσον αφορά τα εναέρια μέσα της Χωροφυλακής η προμήθεια σε πρώτη φάση 4-6 ελικοπτέρων Super Puma και 6-8 ελικοπτέρων EC-135/145 καλύπτει τις ανάγκες με πρόβλεψη ενίσχυσης του στόλου όταν βελτιωθούν τα οικονομικά. Και εδώ θα μπορούσε να υιοθετηθεί το μοντέλο της παραχώρησης υλικού εκ μέρους των Ε.Δ και πιο συγκεκριμένα ελικοπτέρων AB205 και AB206 της Α.Σ και να ακολουθήσει ένα πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αρκεί σε κάθε περίπτωση να αρθούν τα όποια τυχόν νομικά εμπόδια υπάρχουν στην παραχώρηση στα σώματα ασφαλείας υλικό των Ε.Δ. Μέρος των ελικοπτέρων πρέπει να είναι εξοπλισμένα, ενώ πρέπει να τεθεί ως προτεραιότητα η απόκτηση ενός αριθμού επιθετικών ελικοπτέρων(π.χ AH-1W Supercobra) σε συνδυασμό με ταυτόχρονη κίνηση από πλευράς του Ε.Σ.
Επίλογος
Στο άρθρο παρουσιάσαμε μια πιθανή μορφή που θα μπορούσε να έχει ένα σώμα Χωροφυλακής στην Ελλάδα. Μια άλλη πιο προχωρημένη πρόταση θα μπορούσε να είναι και η ταυτόχρονη ίδρυση και ενός σώματος Αστυφυλακής για τα μεγάλα αστικά κέντρα, με ανάλογη (στρατιωτική) φυσιογνωμία το οποίο θα δρα από κοινού με την Χωροφυλακή που θα εστιάσει την λειτουργία της στην επαρχία. Και τα δύο Σώματα θα δρουν “ένα επίπεδο πιο πάνω” από την ΕΛ.ΑΣ(στην ουσία θα βρίσκονται κάπου ανάμεσα στην τελευταία και στον ΕΣ), η οποία θα περιοριστεί στα τυπικά αστυνομικά της καθήκοντα.
Η πρόταση για επαναδημιουργία της Χωροφυλακής είναι δεδομένο πως θα προκαλέσει αντιδράσεις από εκείνους που δεν μπορούν να απαλλαγούν από τα φαντάσματα του παρελθόντος και θέλουν να βλέπουν την χωροφυλακή αλλά και τα σώματα ασφαλείας γενικά σαν κατασταλτικό μηχανισμό. Μια σύγχρονη όμως και απαλλαγμένη από φοβικά σύνδρομα και ιδεολογικές αγκυλώσεις κοινωνία οφείλει να κοιτάζει μπροστά και όχι προς τα πίσω. Στο παρόν άρθρο προσπαθήσαμε να αναδείξουμε κάποιες πτυχές των σωμάτων ασφαλείας άγνωστες στο ευρύ κοινό. Η ανάγκη για επαναδημιουργία της Χωροφυλακής είναι επιτακτική και δεν πρέπει να καθυστερήσει. Οι εξελίξεις τρέχουν και αλίμονο σε εκείνον που δεν έχει μάθει να προσαρμόζεται ανάλογα, βρίσκοντας τις κατάλληλες λύσεις στα όποια προβλήματα ανακύπτουν.