*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος – Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Οταν στη χώρα που γέννησε τη Δημοκρατία, αντιμετωπίζεις αποχή που αγγίζει το 70%, τότε το πολιτικό σου σύστημα, αυτό που βρίσκονται τα κόμματα και οι άλλοι πολιτικοί σχηματισμοί, σίγουρα κάτι κάνουν λάθος!
Το μήνυμα αυτών των εκλογών – κατ’ εμε – δεν είναι αν κέρδισε ή έχασε την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Το μήνυμα αυτών των εκλογών ήταν και παραμένει να είναι, η αποχή, η μεγάλη αποχή των πολιτών, που απελευθερώθηκαν και απο την υποχρέωση της προσωπικής ψήφου της πρώτης Κυριακής, λόγω της σταυροδοσίας.
Υπάρχει ένα γενικότερο κλίμα αμφισβήτησης.
Υπάρχει μία ανησυχία και μία αβεβαιότητα η οποία εκφράζεται με αυτό τον τρόπο.
Σωστός ή μη ο τρόπος της αποστολής μηνύματος μέσω της αποχής, πρέπει να το αποκωδικοποιήσουν όλα τα πολιτικά κόμματα, όλοι οι υποψήφιοι, όλοι οι συνδυασμοί.
Δεν είναι δυνατόν το 70% της χώρας να είναι αδιάφορο για το τι γίνεται στην πόλη του, στην Περιφέρεια, στη χώρα.
Δεν είναι δυνατόν το 70% της χώρας να γυρνά την πλάτη στο σύνολο του πολιτικού κόσμου.
Αν αυτό συμβαίνει, τότε όχι μόνο έχουμε σοβαρό πρόβλημα, αλλά η Δημοκρατία στην Ελλάδα είναι τραυματισμένη, να μην πω ότι πάσχει απο την ανίατη και οδεύει προς τον βέβαιο θάνατο.
Βεβαίως, η αποχή αυτή, είναι το “βούτηρο στο ψωμί” όλων όσων επιθυμούν να ρυθμίζουν τις τύχες μας, με την μειοψηφία που διαθέτουν, είτε την εξαγοράζουν είτε όχι.
Συμφέρει και βολεύει όλους εκείνους που θέλουν τους πολίτες εγκλωβισμένους, ενοχοποιημένους, απογοητευμένους και χωρίς λύσεις και τους αναγκάζεις να επιλέξουν ανάμεσα στο ελάχιστα χειρότερο.
Πραγματική κατάντια, αλλά και στρατηγική ήττα για τη λαϊκή βούληση.
Οταν μάλιστα αυτή αποφασίζει να απέχει, αντί να αντιδρά και να προσπαθεί να φέρει την ανατροπή χωρίς να είναι απούσα, αλλά συμμετέχουσα στα καθημερινά δρώμενα.
Νιώθω έντονα προβληματισμένος. Ασκώ το επάγγελμα του δημοσιογράφου, συνειδητά απο το 1988, όμως αυτό που διαδραματίζεται εδώ και μία δεκαετία σε αυτή τη χώρα, που δίδαξε τη Δημοκρατία και τους Δημοκρατικού Θεσμούς, δεν νοείται να υπάρχει αυτή η αποχή, ως μέσο έκφρασης.
Ακόμα και έτσι όμως, πρέπει να συνυπολογιστεί ως ο πραγματικός “νικητής” της σημερινής βραδιάς.
Δεν ξέρω πόσο νικητές νιώθουν όσοι έχουν εκλεγεί με τη μειοψηφία!
Δεν ξέρω ποια Δημοκρατία θα υπηρετήσουν όλοι αυτοί που την επικαλούνται!
Για εμένα, η Δημοκρατία στην Ελλάδα, προς το παρόν, νοσεί και μάλιστα βαριά!