Ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό Real, κατέστησε σαφές, ότι «δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην Τουρκία να στρατικοποιήσει τις διαφορές μας» και την επέκρινε για τη διαρκή κλιμάκωση των διμερών σχέσεων.
Επίσης, δήλωσε για κήρυξη ΑΟΖ και επέκτασης σε 12 ναυτικά μίλια, ότι η Ελλάδα έχει κάθε δικαίωμα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις και ότι είναι δικαίωμα της κυριαρχίας σε Ιόνιο και Αιγαίο, αντίστοιχα.
Ο Νίκος Δένδιας επισήμανε στη συνέντευξή του μεταξύ άλλων, ότι:
«Δυστυχώς, είμαστε σε ένα κλίμα στο οποίο η Τουρκία δεν ανταποκρίνεται στη χείρα φιλίας που μονίμως τείνει η χώρα μας. Αντιθέτως, έχει οδηγήσει τα πράγματα σε μια διαρκή κλιμάκωση, η οποία δεν μπορεί να καταλήξει σε κάποιο θετικό αποτέλεσμα, ούτε για εμάς, ούτε για την Τουρκία, ούτε βεβαίως για την ευρύτερη περιοχή.
(Η Τουρκία) προβαίνει σε υπερπτήσεις και στον Έβρο που ήταν εξαιρετικά σπάνιο, για να μην πω δεν συνέβαινε ποτέ, και γενικά η όλη τουρκική στάση και ρητορεία δεν είναι αυτή η οποία προσιδιάζει σε φιλικές, σύμμαχες και γειτονικές χώρες.
Να προασπίσουμε τα εθνικά μας συμφέροντα, την εθνική μας κυριαρχία και να μην επιτρέψουμε στην Τουρκία να οδηγήσει τις σχέσεις μας σε μια κλιμάκωση τέτοια που να φτάσουμε σε στρατιωτικοποίηση οποιασδήποτε διαφοράς. Η Ελλάδα αυτό δεν θα το επιτρέψει. Γιατί; Γιατί εμείς κινούμαστε πάντοτε στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου, της διεθνούς νομιμότητας και της ευρωπαϊκής λογικής, επί τη βάσει της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στην οποία ανήκουμε. Άρα, δεν θα ακολουθήσουμε την Τουρκία στον κατήφορο. Ούτε στο λεκτικό κατήφορο, ούτε στον κατήφορο των ενεργειών.
Δεν πρόκειται να πάμε σε στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Τουρκία. Είναι τεράστιο λάθος. Είναι η παγίδα την οποία η Τουρκία στήνει για την Ελλάδα: να περάσουμε από το στάδιο του Δικαίου στο στάδιο των ενεργειών αυτής της μορφής. Η Ελλάδα έχει τα κυριαρχικά της δικαιώματα. Δικαιούται να τα ασκήσει. Δικαιούται να υπερασπίσει τον εναέριο χώρο της, αυτό είναι προφανές. Όμως, νομίζω ότι η στρατιωτικοποίηση των διαφορών με την Τουρκία δεν θα οδηγήσει σε επίλυση. Θα οδηγήσει σε επιδείνωση.
Η Ελλάδα διατηρεί όλα τα δικαιώματα προάσπισης του εθνικού της χώρου. Να είμαστε συνεννοημένοι σε αυτό και με τους Τούρκους γείτονές μας.
Η χώρα μας έχει κάθε δικαίωμα να ξεκινήσει διαπραγματεύσεις οριοθέτησης (ΑΟΖ) με την Κύπρο. Όμως, η χώρα μας έχει μια λογική σειρά ενεργειών, η οποία υπερβαίνει τη ζωή μιας κυβέρνησης. Μάλιστα είναι πολιτική που ασκήθηκε επί σειρά κυβερνήσεων διαφορετικών κομμάτων. Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Ιταλία. Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο.
Κατ’ αρχήν (τα 12 ναυτικά μίλια) είναι ένα δικαίωμα κυριαρχίας, το οποίο η Ελλάδα δικαιούται να το ασκήσει και στο Ιόνιο και στο Αιγαίο και γενικά όπου υπάρχει παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο και σε όλα τα θαλάσσια σύνορά της. Τώρα, πότε θα το κάνει και υπό ποιους όρους θα το κάνει, αυτό εξαρτάται από τη συγκυρία και την επιλογή της εκάστοτε κυβέρνησης.
Η Ελλάδα έχει μια διαχρονική πολιτική. Ας την ονομάσουμε την «πολιτική της Θεσσαλονίκης». Η πολιτική αυτή είναι η πολιτική της επέκτασης, όχι απλώς της επιρροής της, αλλά της παρουσίας της στα Βαλκάνια. Και τελικά της εισόδου όλων των βαλκανικών χωρών στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Στο πλαίσιο αυτό, η Ελλάδα ασκεί μια διαχρονικά πολύ έντονη πολιτική. Υπέστη πλήγματα αυτή η πολιτική κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης».
Ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας στη συνέντευξή του αναφέρει, τη λέξη «στρατικοποίηση» τέσσερις φορές και ότι η Ελλάδα κινείται με γνώμονα το Διεθνές Δίκαιο. Η ελληνική διπλωματία επιδιώκει τη διεθνοποίηση των διαφορών της με την Τουρκία, όταν η κυβέρνηση της Άγκυρας προκαλεί σοβαρές εντάσεις, όπως με την μεταναστευτική κρίση του Έβρου και την υπογραφή του μνημονίου Άγκυρας – Τρίπολης για την οριοθέτηση των θαλάσσιων συνόρων.
Όμως, σε μια σοβαρή κλιμάκωση των διμερών σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας, η κυβέρνηση της Αθήνας, θα είναι μόνη της και αυτό το έχει καταλάβει ο απρόβλεπτος Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος αυξομειώνει τις εντάσεις με την Ελλάδα με βάση τα πολιτικά του συμφέροντα και ενίοτε ερμηνεύει τη στάση της Ελλάδας, όπως αυτόν τον εξυπηρετεί, καμιά φορά ως υποχωρητική και άλλοτε ως προκλητική.