65
“Όσον ολίγοι και αν εμείναμε σήμερα, ή μάλλον, ακριβώς επειδή εμείναμεν ολίγοι, οφείλουμε να συνεχίζουμε την φύλαξι των κεκτημένων και να ενδιαφερόμεθα διά την λειτουργίαν τους, διότι είναι βαρεία και ιερά η κληρονομιά, διότι τούτο είναι απαίτησις της ευσεβείας και της ιστορίας του γένους μας, διότι αυτή είναι η επιθυμία και η παραγγελία εκείνων, οι οποίοι τα εδημιούργησαν και μας τα εκληροδότησαν και των οποίων ευχόμεθα την μνήμην αιωνίαν”, επισήμανε ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, στην ομιλία του, μετά τη Θεία Λειτουργία, κατά την οποία χοροστάτησε την Παρασκευή, 11 Δεκεμβρίου 2020, στην Ι. Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Σκήτη του Αγίου Σπυρίδωνος στην Χάλκη, με αφορμή την εορτή της μνήμης του προστάτου της, Αγίου Σπυρίδωνος, Επισκόπου Τριμυθούντος.
Να σημειωθεί ότι η πανήγυρις πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή λόγω της απαγορεύσεως των μετακινήσεων κατά τη διάρκεια του Σαββατοκύριακου, στο πλαίσιο των μέτρων κατά του Κορωνοϊου.
Ο Παναγιώτατος, σημείωσε ότι η αγάπη προς τον Άγιο Σπυρίδωνα είναι αυτή που συγκέντρωσε όλους στην “εν Χάλκη ιστορικήν Σκήτην του, την επωνομαζομένην τουρκιστί Terk-i Dünya («εγκατάλειψις του κόσμου»), καθότι ήταν πολύ μακριά από τον τότε μοναδικόν οικισμόν της νήσου, διά να τιμήσουμε την μνήμην του προερτίως, σεβόμενοι και τηρούντες τα επιβληθέντα υγειονομικά μέτρα διά τον περιορισμόν της διασποράς του κορωνοιού Covid-19, να επικαλεσθούμε την μεσιτείαν του και να ακούσουμε το μήνυμά του, το οποίον είναι πάντοτε σύγχρονον και ιδιαιτέρως επίκαιρον κατά την δύσκολον περίοδον που διανύουμε: «τελευτήσαντος ανδρός δικαίου, ουκ όλλυται ελπίς» και «μνήμη δικαίου μετ᾽ εγκωμίων, και ευλογία Κυρίου επί κεφαλήν αυτού»”.
Στη συνέχεια ο Παναγιώτατος σημείωσε:
“Η αδιάλειπτος τιμή προς την μνήμην του Αγίου Σπυρίδωνος επαληθεύει και την μίαν και την άλλην ρήσιν των Παροιμιών της Παλαιάς Διαθήκης, αι οποίαι αναγινώσκονται κατά τον Εσπερινόν της εορτής του Αγίου. Διότι τελευτήσαντος του θαυματουργού Ιεράρχου, δεν απωλέσθη η ελπίς ότι και εκ των ουρανών θα πρεσβεύη υπέρ ημών και θα μεσιτεύη διά την ταχείαν απαλλαγήν μας εκ του φονικού ιού και εκ της συνοχής της καρδίας μας. Και έπειτα, η επί τη μνήμη του Αγίου Σπυρίδωνος, ως δικαίου ανδρός και «υπερμάχου» της εν Νικαία το πρώτον συνελθούσης Συνόδου, σύναξις ημών επί το αυτό μετ᾽ εγκωμίων, εν ψαλμοίς και ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς, είναι η ισχυροτέρα και η πλέον ζωντανή απόδειξις της αληθείας, ότι και μετά θάνατον εξακολουθεί να ζη και να μας παροτρύνη εις δικαιοσύνην και αγιότητα βίου και κατά Χριστόν πολιτείαν. Με το διπλό αυτό μήνυμα, που μας έρχεται από τα βάθη των αιώνων, σας προσαγορεύουμε, ευλαβείς προσκυνηταί του Αγίου Σπυρίδωνος, και σας συγχαίρουμε διά την αφοσίωσίν σας εις την πίστιν των πατέρων μας, αλλά και εις τον τόπον τούτον που μας εγέννησε και μας ανέδειξε, και εις τα ήθη και τα έθιμά του”.
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του, ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρθηκε στον ιδρυτή της Σκήτης, Ιερομόναχο Αρσένιο, ο οποίος εκοιμήθη το 1906, τον οποίο μνημόνευσε στο Τρισάγιο που τέλεσε λίγο νωρίτερα.
“Δικαίως το όνομά του εταυτίσθη με την Σκήτην του Αγίου Σπυρίδωνος, καθώς η φήμη του είχε εξαπλωθή όχι μόνον εις τους Χριστιανούς της νήσου και της Πόλεως, και ιδιαιτέρως εις τους ιεροσπουδαστάς της Χαλκίτιδος Θεολογικής Σχολής, τους οποίους και καθωδηγούσε πνευματικώς, αλλά και εις ανωτάτους Οθωμανούς κρατικούς λειτουργούς που τον επεσκέπτοντο διά να λάβουν την συμβουλήν του. Η δε σημερινή παρουσία εις τον εορτασμόν του Αγίου Σπυρίδωνος και Μουσουλμάνων αδελφών μας, αποτελεί τρόπον τινά συνέχισιν της παραδόσεως αυτής, η οποία διατηρεί ζωντανή την μνήμη του ασκητού γέροντος Αρσενίου”.
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Παναγιώτατος εξέφρασε την ευαρέσκειά της Μητρός Εκκλησίας προς τον Θεοφιλ. Επίσκοπο Αραβισσού κ. Κασσιανό, Καθηγούμενο της Ι. Μονής Αγίας Τριάδος Χάλκης και υπεύθυνο της Σκήτης, καθώς και προς τους συνεργάτες του, “διά την στοργή με την οποία περιβάλλουν και διά τον ζήλο με τον οποίο εργάζονται προς συντήρησιν και προαγωγήν και της Ιεράς Σκήτης του Αγίου Σπυρίδωνος, συμβάλλοντες εις την συνέχισιν της ιστορικής πορείας της, παρά την απουσία μέσων και ευκολιών”.
Προηγουμένως, τον Παναγιώτατο προσφώνησε ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Αραβισσού, ενώ, νωρίτερα, τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Ιερολ. Πατριαρχικός Διάκονος κ. Ιερώνυμος Σωτηρέλης.
Εκκλησιάστηκαν ο Μητροπολίτης Γέρων Πριγκηποννήσων Δημήτριος και ο Ἀρχιεπίσκοπος Ανθηδώνος Νεκτάριος, Επίτροπος του Παναγίου Τάφου στην Πόλη, κληρικοί και μοναχοί, και πιστοί από την Χάλκη και τα άλλα νησιά, αλλά και την Πόλη.
