*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος,
Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Το 2023 σηματοδότησε, στην πραγματικότητα και όχι κατ’ επίφαση, το τέλος της Μεταπολίτευσης και ότι αυτή εμπεριείχε μέσα της σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.
“Μηδενίστηκαν” ιδεολογίες που είχαν ριζώσει βαθιά σε μία κοινωνία που ήταν καταδικασμένη να πρέπει να διαλέξει το μέλλον της, σύμφωνα με όσα κατάλοιπα βρέθηκαν στο δρόμο της, απο τη λεγόμενη Μεταπολίτευση.
Πως έγινε αυτό και σε τι συνετέλεσε να επιταχυνθεί η διαδικασία της πολιτικής αναδιανομής;
Απο το 2007, τις εκλογές όπου ο Κ. Καραμανλής είχε κερδίσει εν μέσω πυργκαγιών και σκανδαλολογίας, οι δανειστές της Ελλάδας προετοίμαζαν τον ερχομό των Μνημονίων.
Μνημόνια όμως, χωρίς ενοχοποίηση του δανειζόμενου, δεν μπορούν να σταθούν.
Ετσι κυριάρχησε το “μαζί τα φάγαμε” του αείμνηστου Πάγκαλου, βρέθηκε στη φυλακή ο άνευ ευθυνών Ακης Τσοχατζόπουλος και τη γλύτωσε ένα ολόκληρο σύστημα που είχε την “αμνηστεία” των δανειστών…
Η κοινωνία, ενώ είχε χρεωθεί ολόκληρο το οικονομικό πρόβλημα, αναζητούσε παράλληλα “αίμα και σάρκα” απο οποιονδήποτε, αρκεί να βλέπει παράλληλα με αυτήν, πτώματα είτε πολιτικά είτε οικονομικά είτε φυσικά!
Με αυτό τον τρόπο μας προέκυψαν τα διάφορα Μνημόνια, οι διορισμένες κυβερνήσεις, οι ορισμένοι πολιτικοί διαχειριστές, οι αρνητές, οι αγανακτισμένοι, τα κόμματα διαμαρτυρίας!
Μέσα στη δίνη αυτή, ήρθαν και οι Εθνικές ήττες τύπου “Πρεσπών” και όχι μόνο, διότι το Ελληνικό Έθνος μετρούσε τις πληγές του, απο αυτοκτονίες, μετανάστευση και ανέχεια των Μνημονίων.
Παράλληλα, το πολιτικό σκηνικό κατέρρεε μαζί με την κοινωνία…
Ποια δεξία, ποια αριστερά, ποιο κέντρο;
Τα άκρα πήραν τη θέση του “σωτήρα”, του “θρησκευόμενου”, του εκπροσώπου της “νομιμότητας”!
Και ο απελπισμένος Έλληνας, πήγε να βρει αποκούμπι και εκεί, εκτός της αποχής του απο την κάλπη και τη δράση!
Μετά απο όλα αυτά, φθάνουμε στο 2019, όπου ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρχεται να διεκδικήσει τη διακυβέρνηση της χώρας, με πρόταση τεχνοκρατική.
Κάθε δύσπιστος θα είχε το δικαίωμα όχι μόνο να μην πιστεύει στον Κυριάκο, αλλά να μιλάει και με ειρωνία, διότι και αυτός μέρος μιας πολιτικής ιστορίας είναι, λόγο κυρίως της καταγωγής του απο την πολιτική οικογένεια Μητσοτάκη!
Μας διέψευσε όλους όμως!
Ακόμα και ο γράφων, ως πλέον δύσπιστος απέναντι στο πολιτικό σύστημα, βρέθηκε σε δίλλημα: “βρε λες ο Κυριάκος να αποτελέσει την εξαίρεση;”
Και τελικώς την αποτέλεσε!
Οχι, δεν έγινε αριστερός, δεν ξεστόμισε ακροδεξιές “κορώνες”, δεν πήρε τα λάβαρα της επανάστασης, δεν ξεσήκωσε θύελες!
Συνετός, τεχνοκράτης, συνεπής στο μεγαλύτερο μέρος, εργασιομανής, συγκεκριμένος, υπεύθυνος, πήρε την ευθύνη να γυρίσει στη χώρα σελίδα, σε πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό επίπεδο.
Οσοι τον πίστεψαν, άλλοι τόσοι τον κατηγόρησαν.
Διεύψευσε όμως και αυτούς! Ισως να διεύψευσε ακόμα και τους πιο στενούς του συνεργάτες, αλλά και όλους αυτούς που… “πόνταραν” επάνω του!
Με αυτό τον τρόπο, η κοινωνία των πολιτών που θέλει την ανάπτυξη, που επιζητά την ευημερία σε συνάρτηση με τα πραγματικά και όχι τα επίπλαστα και δανεικά δεδομένα, ενεργοποιήθηκε απο κάθε πολιτικό χώρο.
Τον Κυριάκο Μητσοτάκη στις διπλές εκλογές του 2023 δεν τον ψήφισαν μόνο νεοδημοκράτες, τον ψήφισαν και πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, πρώην ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, πρώην ψηφοφόροι των ΑΝ.ΕΛ., και ψηφοφόροι που είχαν να προσέλθουν στην κάλπη εδώ και χρόνια. Τον ψήφισαν όμως και νέοι κυρίως ψηφοφόροι, που δεν έχουν κριτήριο το “χθες”, αλλά βλέπουν και θέλουν να βλέπουν το σήμερα και το αύριο!
Ο πρωθυπουργός, εγγυήθηκε με έργα και πράξεις και όχι με λόγια, ότι το επονομαζόμενο “κέντρο” υπάρχει και το εκπροσωπεί όποιος δουλεύει και ξέρει να συνθέτει.
Και ο Κυρ. Μητσοτάκης δουλεύει, έχει πολιτική γνώση, ξέρει να συνθέτει και γνωρίζει πως θα πορευτεί.
Και μαζί του η χώρα!