*Γράφει, ο Παναγιώτης Β. Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος
– Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Οι προκλήσεις του Προέδρου της Τουρκικής Δημοκρατίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Μεσόγειο και δη στο Αιγαίο δεν είναι τυχαίες, εμπεριέχονται στο σημείο της απόγνωσής του, αλλά φαίνεται να τυγχάνουν και της σιωπηρής αποδοχής κάποιων “μεγάλων δυνάμεων”!
Η θέση του ερευνητικού Oruc Reis, είναι μήνυμα – απάντηση στην υπογραφή συμφωνίας ανάμεσα σε Αίγυπτο και Ελλάδα για την οριοθέτηση της ΑΟΖ!
Ο Ερντογάν ξεκάθαρα διεκδικεί. Και διεκδικεί τα πάντα! Η πρόκληση της Αγιάς Σοφιάς δεν του βγήκε! Η συμφωνία με τη Λιβύη, επίσης.
Τι του έχει μείνει λοιπόν; Ανατολική Μεσόγειος, Αιγαίο, Θράκη!
Σε αυτά τα τρία επίπεδα θα κινηθεί ο Τούρκος Προεδρος και σε αυτά θα προσπαθήσει να σύρει την Ελλάδα μέχρι και το Δικαστήριο της Χάγης, απαιτώντας να:
-Μοιραστεί μέρος των Ελληνικών Νήσων που αυτός διεκδικεί.
-Εχει μερίδιο στα αποτελέσματα των γεωτρήσεων εντός Αιγαίου, εκτός Αιγαίου και εντός Μεσογείου.
-Εχει επίσημα το δικαίωμα συνδιοίκησης στη Θράκη, κάτι που πετυχημένα επιχειρεί όλα αυτά τα χρόνια, αλλά θέλει να θεσμοθετήσει, δημιουργώντας μία ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΖΩΝΗ στα χερσαία σύνορα με Ελλάδα και Βουλγαρία.
Όποιοι γνωρίζουν τον Τούρκο Ηγέτη και μπορούν να διαβάσουν τις κινήσεις του, θα αντιληφθούν ότι δεν έχει να χάσει τίποτε, διεκδικώντας!
Αντίθετα, έχει να κερδίσει πολλά εάν γίνει ένα εκ των αιτημάτων του δεκτό και δη αυτά των θαλάσσιων επιδιώξεων του.
Ο Ερντογάν έχει πολλά όπλα και πολλές σφαίρες στη φαρέτρα του. Κυρίως ανθρώπινα. Και εκεί γνωρίζει ότι η κοινή γνώμη κάνει ένα βήμα πίσω και αναγκάζεται να συναλλαχθεί μαζί του.
Οι επίσημες “καταδίκες” απο Γερμανία (σ.σ. που ασκεί την Προεδρία στην Ε.Ε.) και την Αμερική, μέχρι στιγμής δεν συγκινούν κανέναν απολύτως, πολύ περισσότερο την Ελληνική Κυβέρνηση, που ευτυχώς είναι έτοιμη “δια παν ενδεχόμενο”!
Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, θα φτάσει μέχρι τέλους για να ανακύψει θέμα παραβίασης των υπογεγραμμένων συνθηκών συνεργασίας με ΝΑΤΟ και Ε.Ε. προκειμένου να σύρει την Ελλάδα στα Ανώτατα Δικαστήρια.
Δεν τον ενδιαφέρει ή καλύτερα δεν τον συμφέρει μία πολεμική σύρραξη.
Ολοι ξέρουν ότι πρόκειται περί ενός πολύ καλού σόου… Οπως εκείνου του υποτιθέμενου πραξικοπήματος του καλοκαιριού του 2016.
Οι Τούρκοι, οι νεοθωμανοί Τούρκοι, θέλουν οπωσδήποτε ένα αίσιο τέλος των επιδιώξεών τους, γιατί γνωρίζουν πολύ καλά ότι το πολιτικό τους τέλος, πλησιάζει!
Ο χρόνος λήξης, απλά εξαρτάται απο τις “υπερδυνάμεις” και πόσο ακόμη θα επενδύουν στην μωροφιλοδοξία του αμετανόητου Ερντογάν!