Στη Θράκη φτιάχνεται σήμερα ένα από τα χαρακτηριστικότερα και πιο νόστιμα φαγητά των Χριστουγέννων, η “Μπάμπω”.
Το έθιμο αυτό τελείται στο χωριό Πετράκι, το ανατολικότερο άκρο της Ελλάδας, με τη βασική συνταγή κοινή αλλά διανθισμένη με τις παραλλαγές της κάθε περιοχής.
Παραμονή των Χριστουγέννων σε όλα τα χωριά της Θράκης ξεκινούσε το σφάξιμο των γουρουνιών, καθώς τότε ήταν που έληγε η σαρανταήμερη νηστεία των Χριστουγέννων και οι οικογένειες μπορούσαν να καταναλώσουν και πάλι κρέας. Το σφάξιμο των γουρουνιών είναι παλιό έθιμο, κατάλοιπο της ειδωλολατρίας.
Από το γουρούνι που σφαζόταν δεν πετιόταν τίποτα. Τα “καλά” κομμάτια κρέατος αλατίζονταν και διατηρούνταν για αργότερα, ενώ από τα εντόσθια και σικώτια του χοίρου, κομμάτια δηλαδή που έπρεπε να καταναλωθούν άμεσα, οι νοικοκυρές έφτιαχναν αυτό το μοναδικό έδεσμα, τη “Μπάμπω”, που είναι το έντερο του γουρουνιού γεμιστό με κρέας, ρύζι και μπαχαρικά.
Στο παρελθόν ψηνόταν καθ’ όλη τη διάρκεια της νύχτας σε σιγανή φωτιά για να είναι έτοιμο όταν θα γύριζε η οικογένεια από την εκκλησία. Γι’ αυτό το συγκεκριμένο έδεσμα έχει καθιερωθεί ως ένα παραδοσιακό φαγητό για το πρωί των Χριστουγέννων.
“Μπάμπω” σημαίνει “γιαγιά” ή “μαμή”, κάποιο πρόσωπο δηλαδή με μεγάλο κύρος στη κοινωνία. Δεν γνωρίζουμε μέχρι σήμερα το πώς συνδέεται αυτή η λέξη με το συγκεκριμένο χριστουγεννιάτικο φαγητό.
