*Γράφει ο Παναγιώτης Πεντζουρίδης, Δημοσιογράφος,
Γενικός Διευθυντής του Θρακικού Πρακτορείου Ειδήσεων
Είναι βέβαιο ότι ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μόνο τυχαίες κινήσεις δεν κάνει αυτη τη χρονική περίοδο στη Μεσόγειο που έχουν ως άμεσο αποδέκτη την Ελλάδα, την Ευρώπη αλλά και τις δύο υπερδυνάμεις Ρωσία και Αμερική.
Οι ημερομηνίες καταρχήν είναι σημειολογικές για την Ελληνική και Ελληνοκυπριακή πλευρά. Επέτειος της εισβολής του Αττίλα στην μαρτυρική Κύπρο, επέτειος της αποκατάστασης της Ελληνικής Δημοκρατίας στην Ελληνική Επικράτεια.
Ξεφεύγοντας απο τα σημειολογικά και οδεύοντας στα αμυντικά και διπλωματικά ζητήματα των κινήσεων του Ερντογάν, θα διαπιστώσουμε ότι ο “νεο-Σουλτάνος” διαπραγματεύεται προς πάσα κατεύθυνση, ακόμη και τη δική του ύπαρξη. Και σε αυτό το πολιτικό του – διαφαινόμενο – “ναυάγιο” φαίνεται να θέλει να πάρει στο “λαιμό” του, κάθε έναν θερμόαιμο, απειλώντας και προκαλώντας τους πάντες.
Η Ελλάδα, πολύ ορθώς μέχρι στιγμής, απαντά μόνο σε διπλωματικό επίπεδο, προετοιμαζόμενη αμυντικά και στρατιωτικά δια παν ενδεχόμενο, μην αφήνοντας περιθώριο παρερμηνειών στις κινήσεις της, με μία Αμερική να παίζει το παιχνίδι του “Πόντιου Πιλάτου” θεωρώντας την Τουρκία “σημαντικό μέλος του ΝΑΤΟ”, ενός μέλους όμως που απειλεί ανοιχτά ένα άλλο σημαντικό γεωστρατηγικά μέλος την Ελλάδα, που εκτός των άλλων είναι και το Ευρωπαϊκό Σύνορο και είναι ο “καταλύτης” της Μεσογείου.
Απο την άλλη, η Ευρώπη απλός θεατής των ενεργειών της Τουρκίας, συνεχίζει τις χρηματοδοτήσεις στο πλαίσιο υπογεγραμμένων συμβάσεων, παραπέμποντας τη συζήτηση για την προκλητικότητά της στην ευρωπαϊκή Ελλάδα, το Σεπτέμβριο. Κίνηση που μόνο πολιτική αλληλεγγύη δεν υποδηλώνει και αφήνει ανυπεράσπιστα τα ευρωπαϊκά σύνορα τα οποία αυτοδικαίως καλείται να υπερασπιστεί η Ελλάδα.
Ολα τα παραπάνω τα βλέπει, τα ξέρει και τα διαχειρίζεται άψογα ο Ερντογαν.
Ξέρει ότι εν προκειμένω μόνον η Ελλάδα θα ορθώσει Ευρωπαϊκό “ανάστημα”.
Ξέρει και γνωρίζει, ότι η Ελλάδα θα αμυνθεί αν χρειαστεί, με αγνώστους συμμάχους, τα σύνορά της.
Συνεπώς ο Ερντογάν, το πάει εκεί ακριβώς: εκμεταλλεύεται την ευρωπαϊκή νωθρότητα, και “σηκώνει ανάστημα” εντός της Μεσογείου, με μία “φλεγόμενη” απο τον ίδιο Μέση Ανατολή, με μία Ελλάδα που προσπαθεί να “αναστηθεί” απο την δεκαετή οικονομική κρίση και εν μέσω κορονοϊου, για να πετύχει τον τελικό του σκοπό, που δεν είναι άλλος η συνδιαχείριση του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου και η εν μία νυκτί διαγραφή μέρους του εξωτερικού χρέους της Τουρκίας, προκειμένου να ανακάμψει η χώρα του και να σταθεί ο ίδιος όρθιος πολιτικά και οικονομικά.
Και επειδή το εγχείρημα είναι μεγάλο για τον απελπισμένο – πλην όμως αποφασισμένο – “νεοΣουλτάνο”, γι’ αυτό και εκείνος διάλεξε την… Αγιά Σοφιά, για να προσευχηθεί στο Θεό του να τον βοηθήσει στα νέα του εγκλήματα!
Μόνον, που ο Αλλάχ, δεν “ακούει” απο χριστιανικούς ναούς, δεν “εισακούει” εγκληματίες και δεν πρόκειται να δεχθεί σε κανέναν παράδεισο τον “νεομάρτυρα του τουρκικού ισλάμ”!