*Γράφει η Στέλλα Ζαχαριουδάκη, εκδότρια του CPA Magazine
Covid 19, coronavirus ή κορωνοϊός, όπως και να το προφέρεις, είναι ένας εφιάλτης τον τελευταίο χρόνο για την παγκόσμια κοινότητα. Στην Ελλάδα δε, μετράει ήδη 10 μήνες, αφήνοντας στο πέρασμά του, φόβο, ανασφάλεια, άγχος αφού η ασθένεια εξαπλώνεται με ταχύτατους ρυθμούς από άτομο σε άτομο και το κυριότερο αφήνει πίσω της μεγάλο αριθμό θανάτων.
Κάπως έτσι μια απλή επιδημία γρίπης εξελίσσεται σε πανδημία αφού ο νέος ιός που εμφανίστηκε δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί άμεσα είτε γιατί ο ανθρώπινος οργανισμός δεν έχει σχηματίσει αντισώματα, αλλά και γιατί το εμβόλιο βρίσκεται σε αρχικό στάδιο.
Όπως είναι αναμενόμενο λοιπόν, υπό αυτές τις συνθήκες οι επαγγελματίες υγείας έχουν να αντιμετωπίσουν μια κατάσταση που δυσχεραίνει το έργο τους τόσο σε ιατρικό επίπεδο αλλά και σε ψυχολογικό.
Ανέκαθεν στην παγκόσμια ιστορία αλλά και στην Ελλάδα, ο ανθρώπινος πληθυσμός δοκιμάστηκε σε διαφόρων ειδών επιδημίες που κάθε μία άφησε το δικό της στίγμα.
Όσο ο άνθρωπος δημιουργούσε πόλεις, έκανε πολέμους, ταξίδευε, ασχολούνταν με το εμπόριο, ερχόταν σε επαφή με άλλους πολιτισμούς, τόσο πιο κοντά ερχόταν στον κίνδυνο μίας πανδημίας. Η λέπρα, η χολέρα, η βουβωνική πανώλη, η ελονοσία, η φυματίωση, η ευλογιά, η ισπανική γρίπη του 1918 είναι από τις επιδημίες που έχουν μείνει στην ιστορία, και μάλιστα η τελευταία η οποία εκδηλώθηκε πριν από το τέλος του Α΄ Παγκοσμίου πολέμου, είναι αυτή που πολλοί συγκρίνουν με την Covid-19.
Σύμφωνα με τους επιστήμονες η μεταδοτικότητα της Covid-19 είναι πολύ μεγαλύτερη από εκείνη της ισπανικής γρίπης του 1918,όμως το ευτυχές γεγονός είναι ότι διανύουμε περίοδο ειρήνης και ότι τα μέσα που διαθέτουμε σήμερα είναι πιο εξελιγμένα σε σχέση με το 1918.
Το ερώτημα όμως που δημιουργείται, εκτός από το πώς αντιμετωπίζεται ιατρικά ο νέος ιός, είναι και ποιές ψυχολογικές-ψυχικές και συναισθηματικές επιπτώσεις έχει η συγκεκριμένη κατάσταση που βιώνουμε.
Ζούμε σε μία πρωτόγνωρη κατάσταση, έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα γεγονός που θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση από όλες τις κοινωνικές ομάδες ξεκινώντας από εκείνους που έχουν ήδη νοσήσει, το έχουν ή προσπαθούν να το ξεπεράσουν.
Η απομόνωση που απαιτείται, η απομάκρυνση από το οικογενειακό περιβάλλον τους, δυσχεραίνει την ψυχολογική τους κατάσταση κάτι που επιδρά στο χρόνο που χρειάζεται για να αναρρώσουν αφού στο μυαλό τους κυριαρχεί η σκέψη για το πώς θα τους αντιμετωπίσει η κοινωνία όταν θα χρειαστεί επιστρέψουν στην καθημερινότητά τους.
Άγχος, στρες και συναισθηματικές επιπτώσεις μπορούν να επηρεάσουν και άτομα που δεν κινδυνεύουν να νοσήσουν άμεσα αφού αναγκάζονται να μπουν σε καραντίνα κάτι που τους ανησυχεί για το χρόνο διάρκειας της κοινωνικής απομόνωσης έχοντας να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές συνέπειες και την πιθανή ανεργία.
Η πανδημία έχει επηρεάσει την καθημερινότητα του πληθυσμού άμεσα κάτι που οδηγεί σε συμπεριφορές πανικού, κατάθλιψης, κοινωνικής μοναξιάς, ιατρικής δυσπιστίας και από πολλούς άρνηση των μέτρων για τη δημόσια υγεία.
Όπως στους ενήλικες έτσι και στα παιδιά, επηρεάζεται η ψυχική υγεία σε περίοδο πανδημίας, αφού έχουν μάλλον μία πιο ευάλωτη ψυχολογία. Με το να κλειστούν στα σπίτια τους, να διακόψουν κάθε δραστηριότητα που έκαναν, να απομακρυνθούν από τους φίλους και από το σχολικό τους περιβάλλον δημιουργεί ενδεχομένως συναισθηματική ανασφάλεια και φόβο για την μελλοντική περίοδο που θα πρέπει το παιδί να επιστρέψει στο κοινωνικό του περιβάλλον.
Παράλληλα, με την απομάκρυνσή τους από άτομα που έχουν νοσήσει, πιθανόν τους ίδιους τους γονείς τους, διακατέχονται από άγχος ή ακόμη και από τη διακοπή της επαφής με την γιαγιά και τον παππού αφού οι πληροφορίες που δέχονται αναφέρουν ότι οι ηλικιωμένοι ανήκουν στις πιο ευάλωτες ομάδες για να νοσήσουν από κορωνοϊό.
Είναι λοιπόν ανάγκη να ληφθούν σοβαρά υπόψη όλες αυτές οι συνέπειες στην ψυχική υγεία του πληθυσμού αφού όλα δείχνουν ότι η πρωτόγνωρη κατάσταση που βιώνουμε θα επιβαρύνει διαρκώς την ψυχολογία της κοινωνίας.
Αυτό που οφείλουμε σαν υπεύθυνα άτομα να κάνουμε είναι να κλείσουμε τα αυτιά μας σε κάθε είδους παραπληροφόρηση, να τηρούμε τα μέτρα προστασίας, να μην εφησυχάζουμε, να έχουμε σωστή πληροφόρηση ώστε να σταματήσουμε έγκαιρα τη διάδοση του φονικού ιού.
