Μια [προγραμματισμένη] δειγματοληψία όταν δημιουργεί τέτοιο ντόρο, σημαίνει πως υπάρχει αγωνία και περιέργεια για το πόσο έντονο υπήρξε το πρόβλημα σε μια περιοχή. Σωστά; Δυστυχώς η επιλογή της Ξάνθης για την εκκίνηση των δειγματοληπτικών τέστ σε πανελλαδικό επίπεδο που σε κάθε περίπτωση ήταν προγραμματισμένη, έρχεται σε αντίθεση με τις συνέπειες που έχουν αρχίσει και είναι ορατές σε σχέση με την περιοχή αλλά και την οικονομική της δραστηριότητα απότοκο του Covid19.
Η απόκρυψη της έκτασης του προβλήματος εξ’αρχής δημιούργησε καχυποψία από πλευράς μεγάλης μερίδας πολιτών προς την τοπική αρχή, ενώ ακόμα και οι προθέσεις να ήταν αγνές αλλά και σίγουρα πιλοτικές -πρωτόγνωρο το όλο ζήτημα λόγω φύσης της πανδημίας σε παγκόσμιο επίπεδο- θα έπρεπε εξ’αρχής να αναζητηθεί η συνδρομή της κεντρικής εξουσίας και όχι να υπάρξει μια σε αυτόματο πιλότο πολιτική γαργάρα του επιδημιολογικού με την αποφυγή στοιχείων με γνώμονα το κλασικό ”βαρύ επιδημιολογικο φορτίο”
Η Ξάνθη αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες πόλεις της Βόρειας Ελλάδας, είναι μαζί με την Αλεξανδρούπολη η μεγαλύτερη πόλη ανατολικά της Θεσσαλονίκης, αποτελεί μια γνωστή έδρα του πανεπιστημίου και φυσικά ένα πρότυπο αρμονικής συμβίωσης πολιτισμών και θρησκειών εδώ και αιώνες, και φυσικά τα δεδομένα και τα ποιοτικά της χαρακτηριστικά δείχνουν πως χωράει ανάπτυξη καθώς και περαιτέρω εξέλιξη της από δω και στο εξής.
Η Ελλάδα έδειξε σοβαρότητα, σταθερή πολιτική έναντι του Κοροναϊου σε δύσκολο περιβάλλον παγκόσμια , έχοντας να αντιμετωπίσει πολυεπίδα θέματα σε γεωπολιτικό επίπεδο και όχι μόνο, και φυσικά σε όλα αυτά η ανάδειξη τη Ξάνθης σε επιδημιολογική πρωτεύουσα της χώρας δεν ωφελεί ούτε την κεντρική πολιτική εξουσία ούτε και την περιοχή η οποία σε κάθε περίπτωση έχει εύθραυστη οικονομία, και άπαντες το γνωρίζουν αυτό.
Η παραδοχή των πραγματικών στοιχείων αλλά και η άμεση -και άνευ όρων αντιμετώπιση των εστιών επώασης του ιού αποτελεί συστηματική και μοναδική επιλογή των τοπικών φορέων ενώ η παραδοχή της ανεπάρκειας θα θέσει σε νέες βάσεις το κοινωνικό συμβόλαιο των τοπικών πολιτικών αρχόντων -ανεξαρτήτως πολιτικής απόχρωσης- με την τοπική κοινωνία η οποία δεν θα πρέπει σε κάθε κρίση να είναι έμμεσα υπόλογη ακόμα και για τις λαθεμένες της επιλογές. η ευθιξία είναι μια προσωπική επιλογή η οποία φυσικά και δεν επιβάλλεται, παρά μόνο εάν υπάρξει εκτεταμένη κατάχρηση της άγνοιας των πολλών.
Η πόλη αυτή της αξίζει μια νέα εκκίνηση, αλλά με κοινωνικό συμβόλαιο που περιλαμβάνει δημοσιοποίηση στοιχείων (με γνώμονα το Υπέρτατο Αγαθό της Δημόσιας Υγείας), καθαρές κουβέντες, παραδοχή λαθών αλλά και μια άνευ όρων στρατηγική αντιμετώπισης του προβλήματος ώστε οι συνέπειες -κυρίως οικονομικές- να είναι λιγότερο επώδυνες , για όλους μας .